The Gardener - Punch Brothers

There’re all kinds of roses

But none are as handsome as the ones

That you own hands have grown

They bring as much hope

Leave as much satisfaction

As anything I’ve ever known

But it ain’t in their petals

That I’m seeking the fortune

It’s in the weeds and the hedges and lawns

Of the fortunate people

Who can stand in their gardens

And feel only time marching on

With the world on a string

To remind them of where they can go

And what they oughta be

Without a whole lot to say

To the fella they pay

To cut the grass growing underneath their feet

A rose can’t see its own beauty

Or feel what it’s meant to symbolize

It doesn’t stop and smell anything on its journey

From the soil to the light

Just wants the best for itself and its family

And God help me so do I

And so does everybody

So I head out each morning

With a smile and a wave

For whomever looks up from their work

'Cause who knows in a while

It could be my own child

With the world on a string

To remind her of where she can go

And what she oughta be

Without a whole lot to say

To the fella she pays

To cut the grass growing underneath her feet

May green grow the grass undernath our children’s feet

Er zijn allerlei soorten rozen

Maar geen enkele is zo knap als die

Dat je eigen handen zijn gegroeid

Ze brengen net zoveel hoop

Laat zoveel tevredenheid achter

Zoals alles wat ik ooit heb gekend

Maar het zit niet in hun bloembladen

Dat ik op zoek ben naar het fortuin

Het zit tussen het onkruid en de heggen en gazons

Van de gelukkige mensen

Wie kan er in zijn tuin staan?

En voel alleen de tijd marcheren

Met de wereld aan een touwtje

Om ze eraan te herinneren waar ze naartoe kunnen gaan

En wat ze zouden moeten zijn

Zonder veel te zeggen

Aan de man die ze betalen

Om het gras onder hun voeten te maaien

Een roos kan haar eigen schoonheid niet zien

Of voel wat het moet symboliseren

Hij stopt niet en ruikt niets tijdens zijn reis

Van de grond naar het licht

Wil gewoon het beste voor zichzelf en zijn gezin

En God helpe mij, ik ook

En dat doet iedereen

Dus ik ga elke ochtend op pad

Met een glimlach en een zwaai

Voor wie opkijkt van zijn werk

Want wie weet over een tijdje?

Het kan mijn eigen kind zijn

Met de wereld aan een touwtje

Om haar eraan te herinneren waar ze heen kan gaan

En wat ze zou moeten zijn

Zonder veel te zeggen

Aan de man die ze betaalt

Om het gras onder haar voeten te maaien

Moge het gras groen groeien onder de voeten van onze kinderen