The Transformation - Puce Mary

When you look at me like that

When your guilt rushes up at me

And your guilt rushes over mine

I feel like I’m on fire

And I take a glass, transparent

You give me a slow look up and down

Stare at my stomach

Stare at my belly button

You look satisfied when our eyes meet

I feel on fire, I liquefy

You stare searching for the vices deep down inside of me

Like a scientist looking for a mysterious phenomena

You start speaking tongues

You’re so unnatural, unhandled, gentle

When I’m conflicted by the worst, I look up to you

I liquefy and fall on the floor

Sinking, laughing, longing horror

You fall on your knees, bending your limb, growing

I freeze and I liquefy

Amongst your leg, pleased I’m going to stand

Your law is in my vellum, an abstraction

And when that god molecule screams, unconstrained

You’re lost in your apocalypse, you transform

Now you have me to shape our sorrows

He pulls his hand out of his pocket

But that is not a hand

And that is not a pocket

I pull a hair out of my mouth

But that is not a hair

And that is not my mouth

Als je me zo aankijkt

Wanneer je schuldgevoel op me afstormt

En jouw schuldgevoel raast over de mijne

Ik heb het gevoel alsof ik in brand sta

En ik neem een ​​glas, transparant

Je kijkt me langzaam op en neer

Staren naar mijn maag

Staren naar mijn navel

Je ziet er tevreden uit als onze ogen elkaar ontmoeten

Ik voel me in vuur en vlam, ik maak vloeibaar

Je staart op zoek naar de ondeugden diep van binnen in mij

Als een wetenschapper die op zoek is naar een mysterieus fenomeen

Je begint tongen te spreken

Je bent zo onnatuurlijk, onhandelbaar, zachtaardig

Als ik in conflict ben met het ergste, kijk ik naar je op

Ik word vloeibaar en val op de grond

Zinkend, lachend, verlangend naar horror

Je valt op je knieën, buigt je ledemaat, groeit

Ik bevries en ik maak vloeibaar

Tussen je been, blij dat ik ga staan

Uw wet is in mijn perkament, een abstractie

En wanneer die god molecuul schreeuwt, ongedwongen

Je bent verdwaald in je apocalyps, je transformeert

Nu heb je mij om ons verdriet vorm te geven

Hij haalt zijn hand uit zijn zak

Maar dat is geen hand

En dat is geen zak

Ik trek een haar uit mijn mond

Maar dat is geen haar

En dat is niet mijn mond