Lovestone Blind - Psychotic Waltz

Mosquito

Lovestone Blind

Where does the weather go when I see blue around the gold

Circling the atmosphere in California clear?

Where does the time go when today turns into long ago?

Where are all the colors when a rainbow disappear?

Someone’s singing today I really don’t know, I will never

Light the night to make it like the day, it really won’t glow

It really won’t

Make a line to make it mind the time, they really won’t go

Where they ever?

I stand surrounded here, imaginary interfere

Supersonic architecture Spanish castle cream

Press my hands against my ears to try to make the voices clear

An acrobatic, symphonic helicopter scream

All that shines will come in time

Never mind all that’s left behind

Lovestone blind, well still is mine

Here I find my piece of mind

Now they look into the eyes of a silver screen can of lies

The city streets are the golden cage of the sleeping flies

Wings pounding to the concrete dance of stamping shoes

Gold seeping from the hand of the unamused

Down though the smoke to the trash scattered to the ground

Cut through the smell of the sirens screaming through the town

Kneeling down to the healing fix of a hypodermic crucifix

Hanging from the choking throats of giant stack of broken bricks

Mug

Liefdesteen blind

Waar blijft het weer als ik blauw rond het goud zie?

De atmosfeer in Californië helder omcirkelen?

Waar gaat de tijd heen als vandaag lang geleden wordt?

Waar zijn alle kleuren als een regenboog verdwijnt?

Er zingt iemand vandaag. Ik weet het echt niet, ik zal het nooit

Verlicht de nacht om het als de dag te laten lijken, het gloeit echt niet

Het zal echt niet

Maak een regel om de tijd te vergeten, ze gaan echt niet

Waar ze ooit?

Ik sta hier omsingeld, denkbeeldig interfereren

Supersonische architectuur Spaanse kasteelcrème

Druk mijn handen tegen mijn oren om te proberen de stemmen duidelijk te maken

Een acrobatische, symfonische helikopterschreeuw

Alles wat schijnt, komt op tijd

Maakt niet uit wat er allemaal achterblijft

Lovestone blind, nou ja, nog steeds van mij

Hier vind ik mijn gemoedsrust

Nu kijken ze in de ogen van een zilveren scherm met leugens

De straten van de stad zijn de gouden kooi van de slapende vliegen

Vleugels beuken op de betonnen dans van stampende schoenen

Goud sijpelt uit de hand van de niet-geamuseerde

Door de rook naar het afval dat op de grond is verspreid

Snijd door de geur van de sirenes die door de stad gillen

Knielend voor de genezing van een onderhuids kruisbeeld

Hangend aan de verstikkende kelen van een gigantische stapel gebroken stenen