Spiral Tower - Psychotic Waltz

There a world who’s smiling face

Was spinning in circles out in space

On the day that the architects

Have caused their plague of stone

Turn the ancient land to street

Spiral tower high defeats us

Bursting out, standing tall

In lands we call our own

Burst the dams with tidal waves

Of twisting walls, each brick in place

Into the dizzy heights the chase

But swaying in the wind

Tearing, clawing, burning down

Mountains hammered to the ground

Building cities, building towns

Not an inch of land unturned

Still stand the eyes of all

Gazing to the skies

Breathless and still none the wise

Of what they’ve really done

Looking back to see the past

They win the race yet finish last

You suffer from the spell they’ve cast

Spiral tower standing high

Smashing all it passes by

Earth lies bleeding starts to cry

No one cared to know

Money, greed sees falling trees

All dropping to their sickly knees

Found no cure for this disease

Nowhere left to go

Iron bars and bricks of stone

Have left the earth picked to the bone

Racing higher to the stars

The architects arise

Shattering the sky

To stand a thousand miles high

As the shaking spiral tower

Starts to fall to their surprise

Burning are the eyes

Wider just to see the skies

Out of breath, none the wise

Of what they’ve really done

A million light years from the past

We’re stepping forward, moving back

There it falls to die

To be born again

Er is een wereld met een lachend gezicht

Draaide in cirkels in de ruimte

Op de dag dat de architecten

Hebben hun plaag van steen veroorzaakt

Verander het oude land in straat

Spiraaltoren hoog verslaat ons

Uitbarsten, rechtop staan

In landen die we de onze noemen,

Barst de dammen met vloedgolven

Van draaiende muren, elke steen op zijn plaats

In de duizelingwekkende hoogten de achtervolging

Maar wiegend in de wind

Scheuren, klauwen, afbranden

Bergen op de grond gehamerd

Steden bouwen, steden bouwen

Geen centimeter land onberoerd

Sta nog steeds in de ogen van iedereen

Naar de hemel staren

Ademloos en nog steeds niet wijs

Van wat ze echt hebben gedaan

Terugkijken om het verleden te zien

Ze winnen de race en eindigen toch als laatste

Je lijdt onder de betovering die ze hebben uitgesproken

Spiraaltoren die hoog staat

Alles kapot maken wat voorbij komt

Aarde ligt bloedend begint te huilen

Niemand kon het weten

Geld, hebzucht ziet vallende bomen

Ze vallen allemaal op hun ziekelijke knieën

Geen remedie gevonden voor deze ziekte

Nergens meer om naartoe te gaan

IJzeren staven en stenen 

Heb de aarde tot op het bot geplukt

Hoger naar de sterren racen

De architecten staan ​​op

De lucht verbrijzelen

Duizend kilometer hoog staan

Als de trillende spiraalvormige toren

Begint tot hun verbazing te vallen

Brandend zijn de ogen

Breder alleen om de lucht te zien

Buiten adem, niemand wijs

Van wat ze echt hebben gedaan

Een miljoen lichtjaar van het verleden

We stappen vooruit, gaan achteruit

Daar valt het om te sterven

Wedergeboren worden