Těžko Říct - Psí vojáci

«Takovej život žít nechci,»

Řekla a Slunce se usmálo v její krajině

Pohladil jsem jí stehno

V tý záři

A trochu zavyl

Pití na stolku se zhouplo

Skoro jako moje srdce

Pak jsem chvíli čučel

Ona se dívala

Většinou ne na mě

«Budu tě milovat celej život.»

Kovadlina v zátylku

«Anebo se na to vykašlem

Necháme to plynout

Nic nebudeme dělat

Budeme na sebe zírat

Hlavně nezačni

S těma svejma dlouhejma větama…»

«Máš pěknej rukopis,»

Vzdychla

A cukla jí tvář

Jestli v úsměvu

To nevěděl ani brouk, ani čmelák

Ani vítr v trávě

«Dneska je světový masíčko,»

Řekl číšník

Zvedla se zástěra ve větru

A zavoněla řeka

«To sou kydy!»

Ozvalo se od vedlejšího stolku

A vzduch se rozpadal na malý mušky

«Budu tě milovat celej život.»

«Ach,» řekla

V očích slzy

A třináctou cigaretu

Nebo čtrnáctou?

Těžko říct

Těžko říct

Těžko říct

"Ik wil zo'n leven niet leiden",

Zei ze en de zon lachte in haar landschap

Ik streelde haar dij

In die gloed

En hij huilde een beetje

Het drankje op tafel schommelde

Bijna zoals mijn hart

Toen snuffelde ik even

Ze was aan het kijken

Meestal niet voor mij

"Ik zal mijn hele leven van je houden."

Aambeeld in de nek

"Of ik doe het

Laat het stromen

We zullen niets doen

We zullen naar elkaar staren

Begin er gewoon niet aan

Met die lange zinnen… »

"Je hebt een mooi handschrift"

Ze zuchtte

En haar gezicht vertrok

Als in een glimlach

Noch de kever, noch de hommel wisten dat

Zelfs niet de wind in het gras

"Vandaag is het vlees van de wereld",

De ober zei:

Het schort ging op in de wind

En de rivier rook

"Dit zijn onzin!"

Het kwam van de volgende tafel

En de lucht viel uit elkaar

"Ik zal mijn hele leven van je houden."

"O," zei ze

Tranen in zijn ogen

En de dertiende sigaret

Of veertien?

Moeilijk te zeggen

Moeilijk te zeggen

Moeilijk te zeggen