Kilián nedory - Psí vojáci

Hej Nedory, Kiliáne Nedory, ty stvůro, kterou miluju

Otvírám ti cestu

Vstaň a choď, chci se s tebou konečně bavit až do smrti

Vole

Jak Kiliáne trávíš den v bufetu na Knížecí??!

Je to veselý?

Troubo

Nikdy sem se nedozvěděl, kde se tady Nedory vzal

Ani nevim jak sme se poznali

Asi sme se poprvé jen tak minuli

Protože sme byli voba sevřený

Nedory v kůži a s kruhama pod vočima

Jak sup jak sup ach Bože jak sup

Mohlo to bej na Karláku

V horkým letním podvečeru

Nebo kde do mě zabořil svý drápy

Bylo to tehdy na nábřeží

Když tam ležel jak chytil jednu

Tou trubkou vod lešení

Vod toho koktavýho?

Jenže sem mu nijak nepomoh

Zkrátka sem ho tam nechal ležet

Sem věděl, že Nedory je taky had

Chřestýš, kterej se bojí pomoci

Zkrátka sem se to nikdy nedozvěděl

A nemá cenu po tom pátrat

Zkrátka tady jednou byl

Ostatně měl něco ze zjevení

Prošel to všechno moc rychle

Až zběsile a trochu blbě

Zkrátka Nedory, hej Nedory

Byl tak hubenej

Nikdy nezapomenu na ten jeho ksicht

Nosil v ksichtě všechny svíce světa

Měl tam taky kameny a klenby

A prach, Bože prach z větru nebo z hvězd?

Jestli byl někdo temnej

Něžnej a temnej hajzl

Tak to byl Kilián Nedory

Jako to léto

V severních Čechách

Kdy chodil

Jako by mu furt po zátylku jezdila břitva

A všechno ho sralo

A přesto jak to divoce vnímal

Von totiž musel

Zkrátka se to do něj usazovalo

Nedory byl plnej lógru světa

A už nemoh zvracet

Miloval štíhlý věci

Od mrtvých prstů

Po krky kytary

A svíce svíce z jeho tváří

Tak vysoký čelo

Bílý a chladný

Věděl sem jak se jednou Nedory probudil

A poznal že už v podstatě nic nechce

Byl plnej

A nemoh zvracet

Bylo to trochu děsivý

Venku bylo zataženo

Zkrátka někdo hodil deku

Nedory otevřel oči

Podíval se na strop

A věděl že mu nepatří

Zvedl ruku ten Nedory

Podíval se na ní

Smrděla mu

Byla snad jeho?

Věděl že mu nepatří

Vztekle hodil nějakou peřinu na zem

Tu kterou byl údajně přikrytej

Vedle něj ležela nějaká holka

Si jí předtim nevšim

Se na ní kouk

A věděl že mu nepatří

Sesunul nohy na zem

A sedl si

Kupodivu nebyl nahej

Jen vod pasu dolu

Nahoře měl bundu a pár jizev

Mžoural, ten vůl mžoural

Nevěděl kde je

Nicméně věděl že tam nepatří

Nic mu už nepatřilo

A von nepatřil nikam

Slyšel doteky nějaký ruky

Jak mu škárbe po vnitřní straně těla

Někde na břichu a u srdce

Cejtil jasně ty nehty

Vo tu slizkou stěnu těla

Krvavou a tmavou hej Nedory v těle je tma

Už sem ti to říkal

Tak vstal

Přešel po místnosti

A snažil se vzpomenout

Co se dělo

Už neměl přátele

A to tělo na posteli mu nic neříkalo

Chytil svou koňskou štíhlou hlavu do dlaní

A zavyl

Co jsem si to včera dal?

Chlupy, léky, jedy a tak dál…

Dal si nohy do kalhot

Uviděl na stole nějaký peníze

Vzal je plus balíček cigaret

A aniž by se podíval na tu dívku

Která byla fakt pěkná

Vod vodešel!

Chytil ho svěrák

Na schodech domu

Kde to páchlo

Semenem a krví

A starejma ženskejma

Bylo to hodně pater

Nudilo ho to

Nedory bloumal

A už byl venku

Venku pršelo

A Nedory si dal pivo

Myslím, že tehdy už nežil

Jen čekal

Čekal až přestane

Až přestane Kilián Nedory

Kill him kill…

Bylo v něm něco ze zabijáka

Asi ten led na srdci

Ta námraza

Protože umírající a zabijáci

Jsou na světě sami

A psi, prašivý zatoulaný psi

Nedorymu se svlékala duše

Něžná a krutá

Bílá a sexuální

Měl vrásky na čele

Jak ho krčil

A šklebil se

Přes skla bufetu

A pulitr nejeden

Měl zátylek napjatej

V tom Smíchově

Zabořenej až po uši

Krvácely mu dásně

Nervózně si klepl nohou

Hnusnej chlap za pípou

Hnusnej chlap před pípou

Hnusnej Kilián Nedory chlap

Plnej pošpiněný něhy

Která se ztratila tu noc

Plnej jizev plnej dívčích prstů

Skrz Nedory chyť jí ty chrte

Vraž jí tam čuráka

Až se chytne oltáře

A zařve jak řvou lidi v horách

Ne lidi, dyť už nechceš lidi

Eště aby se ti v bufetu

Na Knížeci zjevil anděl, ty vole

Nedory má v hlavě hudbu

Tu požíračku duší

Sežer jí Nedory

Vem si jí

Je tvoje, copak si to nevěděl?

Máš všechno

Ale Nedory už nic nechce

Kouká a na čele se mu

Perlí kapka potu

V takový zimě

Když prší

Co se zas děje Kiliáne?

Chtěl bych výt s tebou

Ale vím že to nejde

Vyješ-li ty vyju i já

Nedory pije moc piv

Den se převaluje jak leviathan

Lidi se měněj v bufetu

V bufetu se lidi vždycky měněj

Měněj se jim ksichty

Jen ty seš tak bílej Nedory

Věděl jedno

Že nikoho nechce vidět

Bylo toho moc

Vždycky myslel na samotu

Ale když přišla tak se jí vyděsil

Normálně se z ní zesral

Ale Nedory, neber to tragicky

Dyť je eště vítr

Nedory se zastavil před tím domem

Vytušil že je na Smíchově

Podle tlukotu svýho srdce

Vytušil že je konec století

Konec tisíciletí

Lidskýho pachtění a vraždění

A hudby

Cejtil jako kdyby ho

Temný stvůry který vládnou nebesům

Vykosťovaly pomalu ale jistě

Život byl skřipec

A nemohl si na nikoho vzpomenout

Tak si zapálil cigaretu a vyrazil

Dělalo se mu blbě

Z rozumnejch bejvalej přátel

Který si dávaj bacha

Na všechno

Aby se neměli moc rádi

A aby se nespálili

Celý spálený

A do sebe zamilovaný

Lidi bejvalý

Se ho už netýkalo

Věděl že to je konec

Jemnej skluz do pekla

Ale furt stál na svejch svících v tváři

A cejtil všechny fabriky doly a kriminály

V tom šíleným šedivým dnu

Na Smíchově

Šel nějak bezmyšlenkovitě

Viděl Sloní nohu cikánku

Která řvala

Čerta měla pod sukní

Bylo dost brzo na to

Aby se někomu udělalo zle a von to věděl

Bufet Na Knížecí se mu zjevil jako zprzněná ženská

A Nedory trpěl když ho viděl

V Nedorym vyla stvůra Nedory

A celý město

Nedory byl zrozenej pro tohle město

Zrodil se z něj

To bylo krutý - takže normální

Nedory nevzdychal

Slintal skuhrání

Cejtil touhu soch

A surovou soulož

Vlhkou a studenou

Někde v průjezdu

Trpěl jak zvíře

A dal si pivo

Nedory slyšels někdy tuhle píseň?

Hranou na lidský srdce?

Blázen dotančil

A baba došla…

Tančil jak racek

Došla jak smrt

To už bys moh poznat

Než se ztratíš

Viselče viselče

Nedory vypadáš jak labutí krk

Bílej pružnej

S jednou nohou v krvi srdce pekla

Nedory pije v bufetu Na Knížecí

Koženě kouká ach jak ten kouká

Sotva pozdraví

Bolej ho rty

Olíbané kurvením andělů

Hey Nedory, Kilian Nedory, jij schepsel waar ik van hou

Ik open de weg voor jou

Sta op en ga, ik wil eindelijk met je praten tot de dood

Gozer

Kilian, hoe breng jij je dag door aan het Knížečí buffet??!

Is hij vrolijk?

Oven

Ik ben er nooit achter gekomen waar Nedory hier kwam

Ik weet niet eens hoe we elkaar hebben ontmoet

Ik denk dat we elkaar net de eerste keer hebben gemist

Omdat we dicht bij de vuist waren

Vlekken in de huid en met kringen onder de ogen

Als een gier, hoe gier, oh God, hoe gier

Het had Karlák . kunnen zijn

Op een warme zomeravond

Of waar hij zijn klauwen in mij groef

Het was toen aan de waterkant

Terwijl hij daar lag, ving hij er een

Die pijp van steigerwater

Het water van de stotteraar?

Maar ik ben hier niet om hem te helpen

Kortom, ik heb hem daar laten liggen

Sem wist dat Nedory ook een slang was

Een ratelslang die bang is om te helpen

Kortom, ik ben er nooit achter gekomen

En het is het zoeken niet waard

Kortom, hij was hier ooit

Hij had tenslotte iets van een openbaring

Hij ging er heel snel doorheen

Gek en een beetje gek

Kortom, Nedory, hey Nedory

Hij was zo dun

Ik zal de blik op zijn gezicht nooit vergeten

Hij droeg alle kaarsen van de wereld in zijn boek

Hij had ook stenen en gewelven

En het stof, God stof van de wind of van de sterren?

Als iemand donkerder was

Zachte en donkere klootzak

Dus het was Kilian Nedory

Zoals die zomer

In Noord-Bohemen

Wanneer is hij gegaan

Alsof er een scheermes langs zijn nek bleef lopen

En alles maakte hem kwaad

En toch hoe wild nam hij het waar

Hij moest naar buiten

Kortom, het drong tot hem door

Nedory was vol van de wereld

En ik kan niet meer overgeven

Hij hield van slanke dingen

Van dode vingers

Tot aan de hals van de gitaar

En kaarsen branden van zijn gezichten

Zo'n hoog voorhoofd

Wit en koel

Ik wist hoe Nedory ooit wakker werd

En hij realiseerde zich dat hij eigenlijk niets meer wilde

Hij was vol

En ik kon niet overgeven

Het was een beetje eng

Het was bewolkt buiten

Kortom, iemand gooide een deken

Nedory opende zijn ogen

Hij keek naar het plafond

En hij wist dat het niet van hem was

Nedory stak zijn hand op

Hij keek naar haar

Ze stonk naar hem

Was zij van hem?

Hij wist dat hij er niet bij hoorde

Hij gooide boos een dekbed op de grond

Degene waarmee hij naar verluidt bedekt was?

Er lag een meisje naast hem

Ik heb haar niet eerder opgemerkt

Kijk naar haar

En hij wist dat het niet van hem was

Hij liet zijn voeten op de grond zakken

En hij ging zitten

Verrassend genoeg was hij niet naakt

Gewoon taille naar beneden

Hij had een jasje aan en een paar littekens

Hij tuurde, de os tuurde

Hij wist niet waar hij was

Hij wist echter dat hij daar niet thuishoorde

Niets was meer van hem

En von hoorde nergens thuis

Hij hoorde de aanraking van een hand

Hoe hij aan de binnenkant van zijn lichaam krabt

Ergens op de maag en dichtbij het hart

Hij kon die nagels duidelijk ruiken

In die slijmerige lichaamsmuur

Bloedig en donker hey Nedora in het vlees is duisternis

ik heb het je al verteld

Dus hij stond op

Hij liep door de kamer

En hij probeerde het zich te herinneren

Wat was er aan de hand

Hij had geen vrienden meer

En het lichaam op het bed vertelde hem niets

Hij nam het slanke hoofd van zijn paard in zijn handen

En hij huilde

Wat heb ik gisteren gegeten?

Haren, medicijnen, vergiften en ga zo maar door...

Hij stopte zijn benen in zijn broek

Hij zag wat geld op tafel

Hij nam ze mee plus een pakje sigaretten

En zonder naar het meisje te kijken

Wat erg leuk was

Het water stroomde!

Hij zat gevangen in een bankschroef

Op de trappen van het huis

Waar het rook?

Door zaad en bloed

En de oudste vrouw

Het waren veel verdiepingen

Hij verveelde zich

Nedory dwaalde rond

En hij was al weg

Het regende buiten

En Nedory dronk een biertje

Ik denk niet dat hij toen nog leefde

Hij wachtte gewoon

Hij wachtte tot ze stopte

Wanneer Kilian Nedory stopt

Dood hem dood...

Er was iets van een moordenaar over hem

Waarschijnlijk het ijs op het hart

De vorst

Omdat sterven en moordenaars

Ze zijn alleen op de wereld

En honden, stoffige zwerfhonden

Nedory's ziel werd gestript

Teder en wreed

Blank en seksueel

Hij had rimpels op zijn voorhoofd

Hoe hij hurkte

En hij grijnsde

Door het glas van het buffet

En meer dan één bestek

De nek van zijn nek was gespannen

In die Smíchov

Ondergedompeld tot aan mijn oren

Zijn tandvlees bloedde

Hij tikte zenuwachtig met zijn voet

Smerige vent achter de pijp

Lelijke kerel voor de pieper

Smerige Kilian Nedory-kerel

Vol tederheid

Die die nacht verloren ging

Een vol litteken vol meisjesvingers

Via Nedora vang je die windhonden

Dood haar lul daar

Wanneer hij het altaar grijpt

En brullen als de mensen in de bergen brullen

Geen mensen, je wilt geen mensen meer

Niet te vergeten in het buffet

Er verscheen een engel op Knížeca, kerel

Nedory heeft muziek in haar hoofd

Die zieleneter

Eet haar Nedory

Neem haar

Het is van jou, wist je dat niet?

Je hebt alles

Maar Nedory wil niets meer

Hij kijkt en op zijn voorhoofd

Een zweetdruppel

In zo'n winter

Wanneer het regent

Wat is er aan de hand Kilian?

Ik wil graag met je huilen

Maar ik weet dat het niet mogelijk is

Als jij huilt, doe ik dat ook

Nedory drinkt veel bier

De dag rolt voort als een leviathan

Mensen, wissel in het buffet

Mensen wisselen altijd bij het buffet

Verander hun gezicht

Alleen jij bent zo wit Nedora

Hij wist één ding:

Dat hij niemand wil zien

Het was te veel

Hij dacht altijd aan eenzaamheid

Maar toen ze kwam, was hij bang voor haar

Normaal gesproken kreeg hij de fuck uit haar

Maar Nedory, vat het niet tragisch op

Het waait nog steeds

Nedory stopte voor dat huis

Hij voelde dat hij in Smíchov . was

Op het ritme van je hart

Hij voelde dat het het einde van de eeuw was

Het einde van het millennium

Menselijke gevangenneming en moord

En de muziek

Hij had het gevoel alsof hij

Donkere wezens die de hemel regeren

Ze werden langzaam maar zeker verbeend

Het leven was een druk

En hij kon niemand bedenken

Dus stak hij een sigaret op en ging op weg

Hij voelde zich ziek

Van verstandige ex-vrienden

Welke pas op?

Voor alles

Zodat ze elkaar niet zo leuk vinden

En zodat ze niet verbranden

Allemaal verbrand

En verliefd op elkaar

Oude mensen

Het ging hem niet meer aan

Hij wist dat het voorbij was

Een zachte glijbaan in de hel

Maar hij stond nog steeds op zijn kaarsen in het gezicht

En hij rook alle fabrieksmijnen en criminelen

Op die gekke grijze dag

in Smíchov

Hij liep een beetje gedachteloos

Hij zag Elephant Foot Gypsy

Wie schreeuwde?

De duivel zat onder haar rok

Daar was het snel genoeg voor

Om iemand een slecht gevoel te geven en Von weet het

Na Knížecí's buffet leek hem een ​​pissige vrouw

En Nedory leed toen hij hem zag

In Nedory huilde het Nedora-monster

En de hele stad

Nedory is geboren voor deze stad

Hij is er uit geboren

Dat was wreed - zo normaal

Nedory zuchtte niet

Hij was aan het kwijlen

Hij voelde een verlangen naar standbeelden

En rauwe seks

Vochtig en koud

Ergens op de oprit

Hij leed als een dier

En hij had een biertje

Heb je dit nummer ooit gehoord?

Spelen ze op het menselijk hart?

De dwaas is klaar met dansen

En de baby kwam...

Hij danste als een zeemeeuw

Het kwam als de dood

Dat kon je al weten

Voordat je verdwaalt

Galgje beul

Nedory, je ziet eruit als een zwanenhals

Witter flexibel

Met één voet in het bloed van het hart van de hel

Nedory-drankjes bij het Na Knížecí-buffet

Leer ziet eruit, oh wat ziet hij eruit

Hij zegt amper hallo

Zijn lippen doen pijn

Gekust door verdomde engelen