Light the Fuse - Protagonist

Light the fuse, to set ablaze

A trail of fire that leads

To the end of our days

When these flames burn out

I want to be remembered

By the words that I sing

Words can be woven

To form picture perfect tapestries

And our seams rip apart by personal tragedy

I’m afraid of what lies ahead

Places I’ve gone, people I’ve met

Graves I’ve left unkept

This is a chronicle of what was

And of everything that could’ve been

It’s not always about the places you go

It’s about the people that you meet

From this point on

I’ll forever be questioning and wondering

Searching and pondering

What lies ahead: where do we go from here?

Every story has it’s heartache

And I’m a first hand witness to the loss of god

Where do we go, where do we go

Where do we go from here?

The season’s change, but I’m still here

Steek de lont aan om in vuur en vlam te staan

Een vuurspoor dat leidt

Tot het einde van onze dagen

Wanneer deze vlammen uitbranden?

Ik wil herinnerd worden

Door de woorden die ik zing

Woorden kunnen worden geweven

Om perfecte wandtapijten te vormen

En onze naden scheuren uit elkaar door een persoonlijke tragedie

Ik ben bang voor wat ons te wachten staat

Plaatsen waar ik ben geweest, mensen die ik heb ontmoet

Graven die ik onaangeroerd heb gelaten

Dit is een kroniek van wat was

En van alles wat had kunnen zijn

Het gaat niet altijd om de plaatsen waar je heen gaat

Het gaat om de mensen die je ontmoet

Vanaf nu

Ik zal voor altijd vragen blijven stellen en me afvragen

Zoeken en nadenken

Wat staat ons te wachten: waar gaan we vanaf hier naartoe?

Elk verhaal heeft zijn verdriet

En ik ben een getuige uit de eerste hand van het verlies van god

Waar gaan we heen, waar gaan we heen?

Wat gaan we nu doen?

De seizoenswisseling, maar ik ben er nog