1095 Days - Protagonist

1095 days, I’ve walked such a bitter sweet road,

1095 days, so long til’I see you again.

I’ve got 1500 Miles wearing itself across my face,

not even 1500 Miles of stitches can sew me together again.

I know how these things play out,

And I know how these things always end.

Maybe this was just a phase, maybe I was just a phase.

I play this game of chess and I’d set myself on fire for you.

The season’s babe they don’t change here,

They never have and they never will.

I’ve got 1500 miles

Of phone chord wrapping around my throat,

I’ve got 1000 golden daggers stabbing me in my soul.

On the receiving end of crying filled phone calls,

I didn’t know what to say or do.

Your words might as well have been drenched in blood,

If you leave yourself open you just get torn apart.

I’ve got 1500 miles of writing these words just for you,

Not even 1500 miles of phone chord can get me through to you.

I know how these things play out,

And I know how these things always end.

Your words might as well be drenched in blood,

If you leave yourself open you just get torn apart.

I play this game of chess and I’d make every move for you.

I play this game of chess

But tonight, tonight I’m stabbing all the queens.

All those nights in boca gardens, 1101 Commonwealth Avenue.

If I could let those nights take me I would and believe me,

If we were in the golden age you’d be my Katherine Hepburn

And I’d be your Spencer Tracy, you’d be my Katherine Hepburn.

And I’d endlessly burn for you, we’re just the ghosts of boca winds

«How I dearly wish I was not here.»

1095 days, we’ve walked such a bitter sweet road,

1095 days, so long til’I see you again.

I play this game of chess and I’d set myself on fire for you,

I play this game of chess, but tonight I’m stabbing all the queens.

1095 dagen, ik heb zo'n bittere, zoete weg bewandeld,

1095 dagen, zo lang tot ik je weer zie.

Ik heb 1500 Miles die zichzelf over mijn gezicht dragen,

zelfs geen 1500 mijl aan steken kan me weer aan elkaar naaien.

Ik weet hoe deze dingen uitpakken,

En ik weet hoe deze dingen altijd eindigen.

Misschien was dit slechts een fase, misschien was ik slechts een fase.

Ik speel dit schaakspel en ik zou mezelf in vuur en vlam zetten voor jou.

De babe van het seizoen, ze veranderen hier niet,

Dat hebben ze nooit gedaan en zullen ze ook nooit doen.

Ik heb 1500 mijl

Van telefoonakkoorden die zich om mijn keel wikkelen,

Ik heb 1000 gouden dolken die me in mijn ziel steken.

Aan de ontvangende kant van huilende telefoontjes,

Ik wist niet wat ik moest zeggen of doen.

Je woorden hadden net zo goed doordrenkt kunnen zijn van bloed,

Als je jezelf open laat, word je gewoon verscheurd.

Ik heb 1500 mijl aan het schrijven van deze woorden speciaal voor jou,

Zelfs geen 1500 mijl telefoonakkoord kan me tot je doorverbinden.

Ik weet hoe deze dingen uitpakken,

En ik weet hoe deze dingen altijd eindigen.

Je woorden kunnen net zo goed doordrenkt zijn met bloed,

Als je jezelf open laat, word je gewoon verscheurd.

Ik speel dit schaakspel en ik zou elke zet voor je doen.

Ik speel dit schaakspel

Maar vanavond steek ik alle koninginnen neer.

Al die nachten in Boca Gardens, 1101 Commonwealth Avenue.

Als ik me door die nachten kon laten leiden, zou ik en geloof me,

Als we in de gouden eeuw waren, zou je mijn Katherine Hepburn zijn

En ik zou je Spencer Tracy zijn, jij zou mijn Katherine Hepburn zijn.

En ik zou eindeloos voor je branden, we zijn slechts de geesten van boca winds

"Wat zou ik graag willen dat ik hier niet was."

1095 dagen hebben we zo'n bittere, zoete weg bewandeld,

1095 dagen, zo lang tot ik je weer zie.

Ik speel dit schaakspel en ik zou mezelf in vuur en vlam zetten voor jou,

Ik speel dit schaakspel, maar vanavond steek ik alle koninginnen neer.