Billion Star Hotel - Private Line

I’ve road through some deep shit, I’ve had those 8-pack laughs

Me and my six string — The only world we’ve ever had

Felt bumps hard as Braille, wind read my face some nights

Abuser or loser, pain just whet my appetite

No-one ever knows, how their story goes

We float in fumes like dust through light, unknown

Me and my sweet mysery blown on and on and on and on

Who knows when we finally go

A way to check out and come back again

To the billion star hotel

Many may forget me, goodbye’s the sadest song

Old smile have lost their faces, but the melody still lingers on

No-one ever knows, how their story goes

We float in fumes like dust thrpugh light, unknown

Me and my sweet mysery blown on and on and on and on

Who knows when we finally go

A way to check out and come back again

To the billion star hotel

Hope stalls and nights get longer

Than the roads beneath my feet

The sky’s just tar and asphalt

Another endless street

No-one ever knows, how their story goes

We’re flowing through the universe like ghosts

Me and my sweet mysery blown on and on and on and on

Who knows, once we’re up and gone

A way to check out and come back again

To the billion star hotel

… You can tell… that hotel

No-one ever knows, how their story goes

We float in fumes like dust through light, unknown

We float in fumes like dust through light, unknown

Ik ben door een aantal diepe shit gegaan, ik heb die 8-pack-lacht gehad

Ik en mijn zes snaren - De enige wereld die we ooit hebben gehad

Voelde hobbels zo hard als braille, wind las mijn gezicht sommige nachten

Misbruiker of verliezer, pijn wekt gewoon mijn eetlust op

Niemand weet ooit hoe hun verhaal gaat

We zweven in dampen als stof door licht, onbekend

Ik en mijn lieve mysterie geblazen door en door en door en door

Wie weet wanneer we eindelijk gaan

Een manier om uit te checken en weer terug te komen

Naar het miljardsterrenhotel

Velen zullen me misschien vergeten, tot ziens is het droevigste lied

Oude glimlach is hun gezicht kwijt, maar de melodie blijft hangen

Niemand weet ooit hoe hun verhaal gaat

We zweven in dampen zoals stof door licht, onbekend

Ik en mijn lieve mysterie geblazen door en door en door en door

Wie weet wanneer we eindelijk gaan

Een manier om uit te checken en weer terug te komen

Naar het miljardsterrenhotel

Hoop dat kraampjes en nachten langer worden

Dan de wegen onder mijn voeten

De lucht is gewoon teer en asfalt

Nog een eindeloze straat

Niemand weet ooit hoe hun verhaal gaat

We stromen door het universum als geesten

Ik en mijn lieve mysterie geblazen door en door en door en door

Wie weet, als we eenmaal wakker zijn

Een manier om uit te checken en weer terug te komen

Naar het miljardsterrenhotel

... Je kunt het zien ... dat hotel

Niemand weet ooit hoe hun verhaal gaat

We zweven in dampen als stof door licht, onbekend

We zweven in dampen als stof door licht, onbekend