Другу - Printa

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь так, как это делал мой друг

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь

Мы отпускаем в небо лучших из людей

Я Тебя провожаю, коротко обняв

Ты улыбаешься и растворяешься в толпе

И мы уверены, что снова встретимся на днях,

Но дальше — день один и семь — в нём Ты обречен,

А мы ведь только виделись до этого дня за два

Я не заметил никого за Твоим левым плечом

Как же так случилось, мой любимый бодхисаттва?

Фантомная болезнь — это чувство горит огнём

Нет человека, абсолютно неизменно,

А всё вокруг продолжает говорить о нём

Это самое твёрдое «нет» во Вселенной

Где наш последний бой — никогда не предупредят

Будь готов, воин, или застигнут врасплох

Вдруг это последний вдох или твой последний взгляд

Вдруг там что-то важное и срочно вызовет Бог?

Много мыслей в голове — нужных и правильных фраз

И там, где Ты сейчас, Я уверен, бесконечный рай,

Но если бы Я мог поговорить с Тобой последний раз

Я бы все равно попросил: «Не умирай»

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь так, как это делал мой друг

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь

Знаю, как уходят в плаванье друзья лучшие:

Капли возвращаются в моря, покидая лужи

Там, где мы бросали якоря — не достать до дна

Там, где звёзды не горят — нам виднелась не одна

Там, где звёзды не горят — поле из страха и лжи

Рубежи миров скрыты, путь неизведан,

Но для меня на этом пути Ты остаёшься жив

Навсегда разогнав тьму и став светом

В лице так ясно, глаза горят, мысли чисты

Улыбка, без которой Тебя не помню теперь

Рецепты счастья, уроки силы — в этом весь Ты

Ты не был частью суеты и всех тянуло к Тебе

И мы увидимся снова, не на этой планете

Нас поймает в ладони добрый любящий Бог

И мы за долгую вечность наигравшись, как дети

Крылья сложив, заснём у Его ног

И нам приснится этот пыльный город

И мы с этими же мыслями в этих же телах

И жизнь, в которой нам суждено расстаться скоро

Где все уверены, что встретятся на днях

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь так, как это делал мой друг

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь так, как это делал мой друг

Научусь замечать красоту вокруг

Глупую печаль выпущу из рук

В тишине пью чай, стоя на ветру

Улыбаюсь

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

Glimlachen zoals mijn vriend deed

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

ik lach

We laten de beste mensen de lucht in

Ik zie je weg met een korte knuffel

Je lacht en lost op in de menigte

En we zijn er zeker van dat we elkaar een dezer dagen weer zullen ontmoeten,

Maar dan - dag één en zeven - daarin ben je gedoemd,

En we zagen elkaar pas voor deze dag twee

Ik heb niemand achter je linkerschouder opgemerkt

Hoe is het gebeurd, mijn geliefde bodhisattva?

Fantoomziekte - dit gevoel brandt van vuur

Geen mens, absoluut onveranderd,

En alles om hem heen blijft over hem praten

Dit is het moeilijkste "nee" in het universum

Waar is ons laatste gevecht - ze zullen nooit waarschuwen

Wees klaar, krijger, of laat je verrassen

Plots is het je laatste adem of je laatste blik

Plotseling is er iets belangrijks en dringends geroepen door God?

Veel gedachten in mijn hoofd - noodzakelijke en correcte zinnen

En waar je nu bent, daar ben ik zeker van, een eindeloos paradijs,

Maar als ik nog een laatste keer met je kon praten

Ik zou nog steeds vragen: "Ga niet dood"

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

Glimlachen zoals mijn vriend deed

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

ik lach

Ik weet hoe de beste vrienden gaan zwemmen:

Druppels keren terug naar de zeeën en laten plassen achter

Waar we voor anker gingen - niet om de bodem te bereiken

Waar de sterren niet branden - we zagen er meer dan één

Waar de sterren niet branden - een veld van angst en leugens

De grenzen van de werelden zijn verborgen, het pad is onbekend,

Maar voor mij op dit pad blijf je in leven

Voor altijd de duisternis verdrijvend en het licht wordend

Het gezicht is zo helder, de ogen branden, de gedachten zijn puur

De glimlach zonder welke ik je nu niet meer kan herinneren

Recepten voor geluk, lessen van kracht - dit is alles wat jij bent

Je maakte geen deel uit van de ophef en iedereen voelde zich tot je aangetrokken

En we zullen elkaar weer zien, niet op deze planeet

We zullen worden gevangen in de palm van een vriendelijke liefdevolle God

En we hebben genoeg gespeeld voor een lange eeuwigheid, als kinderen

Vleugels gevouwen, laten we in slaap vallen aan Zijn voeten

En we zullen dromen van deze stoffige stad

En wij, met dezelfde gedachten in dezelfde lichamen

En het leven waarin we binnenkort zullen scheiden

Waar iedereen zeker is dat ze elkaar een dezer dagen zullen ontmoeten

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

Glimlachen zoals mijn vriend deed

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

ik lach

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

Glimlachen zoals mijn vriend deed

Leer de schoonheid rondom op te merken

Ik zal stomme droefheid uit mijn handen bevrijden

In stilte drink ik thee, staande in de wind

ik lach