Bloodied yet Unbowed - Primordial

I’ve told you once I’ve told you a thousand times

No regrets and no remorse

No 4 am whiskey soaked wisdom or bloody

knuckled politics

Do I regret and not a single moment will I ever

repent

You may say I have lost to a better man

This may be true I cannot protest or lie

Yet maybe one who did not dare to be wrong or

even to be right

To those who did not dare to sing out of tune

Or sing a different song

To march to the beat of a different drum and speak

the truths others fear

Just give me one thing to live or die for

So here’s to comrades near and far

So raise a glass, raise your voices

Years have passed some would say

They have not been kind

Yet these are the scars of war

And we remain yet we stand

Bloodied yet unbowed

What is the standard with which I bear

What flag do we fly when marching to war

Only a nation that dare not speak its name

Nor can ever shed its pain

So here’s to comrades near and far

Raise a glass, raise hell

Years have passed closer to the grave

But this is the song we chose to sing

To the bitter end, to the end

Ik heb het je één keer verteld Ik heb het je al duizend keer verteld

Geen spijt en geen spijt

Nee 4 uur whisky doordrenkte wijsheid of bloederig

geknakte politiek

Heb ik spijt en zal ik nooit een moment

berouw hebben

Je zou kunnen zeggen dat ik heb verloren van een betere man

Dit kan waar zijn, ik kan niet protesteren of liegen

Maar misschien iemand die het niet aandurfde het mis te hebben of

zelfs om gelijk te hebben

Voor degenen die niet vals durfden te zingen

Of zing een ander nummer

Op het ritme van een andere trommel marcheren en spreken

de waarheden die anderen vrezen

Geef me maar één ding om voor te leven of te sterven

Dus op kameraden dichtbij en ver weg

Dus hef het glas, verhef je stem

Jaren zijn verstreken, sommigen zouden zeggen

Ze zijn niet aardig geweest

Toch zijn dit de littekens van de oorlog

En we blijven en toch staan ​​we

Bebloed maar ongebogen

Wat is de standaard waarmee ik draag?

Welke vlag voeren we als we naar de oorlog marcheren?

Alleen een natie die zijn naam niet durft te zeggen

Noch kan ooit zijn pijn kwijt

Dus op kameraden dichtbij en ver weg

Hef een glas, hef de hel op

Jaren zijn dichter bij het graf gekomen

Maar dit is het nummer dat we hebben gekozen om te zingen

Tot het bittere einde, tot het einde