White Sheet Robes - Primal Rock Rebellion

Where has he gone to?

I have not seen him in years, years

Where is my friend gone now?

I can see his skin, but not within, no

They had to stop his mind from sinking

Into a it of horror

Trying to control his thoughts from slipping

Into caves of hysteria

He lost his clothes

To the wihte sheet robes

As they said they would show him towards the light

Oh, he was drugged up and lost in a colossal course of pills

Starting to loose the fight within himself

When the light turned grey it trickled

Into thought suppression

Within his eyes, within his mind

Always the same reaction

Where has my friend gone

I can see his skin, but not within, no

He lost his clothes

To the wihte sheet robes

As they said they would show him towards the light

Oh, he was drugged up and lost in a colossal course of pills

Starting to loose the fight within himself

Is it always right for the state of mind to rely on chemicals?

It’s easier to ignore than battle problems through

Is it easier to create a swamp or is ignorance just cruel

To settle a man into a well and take away his fuel?

Where has he gone to?

In a maze, a placid haze

No fear, no tears

It may have been the right way at first, for a while

But he’s been in a bubble for far too long

Where’s the great adventurer I knew?

He lost his clothes

To the wihte sheet robes

As they said they would show him towards the light

Oh, he was drugged up and lost in a colossal course of pills

Starting to loose the fight within himself.

Waar is hij naartoe gegaan?

Ik heb hem in jaren, jaren niet gezien

Waar is mijn vriend nu heen?

Ik kan zijn huid zien, maar niet van binnen, nee

Ze moesten voorkomen dat zijn geest wegzakte

In een van horror

Proberen te voorkomen dat zijn gedachten wegglijden

In grotten van hysterie

Hij is zijn kleren kwijt

Naar de witte lakens

Zoals ze zeiden dat ze hem naar het licht zouden leiden

Oh, hij was gedrogeerd en verdwaald in een kolossale kuur met pillen

Begint het gevecht in zichzelf te verliezen

Toen het licht grijs werd, druppelde het

In gedachten onderdrukking

In zijn ogen, in zijn geest

Altijd dezelfde reactie

Waar is mijn vriend gebleven

Ik kan zijn huid zien, maar niet van binnen, nee

Hij is zijn kleren kwijt

Naar de witte lakens

Zoals ze zeiden dat ze hem naar het licht zouden leiden

Oh, hij was gedrogeerd en verdwaald in een kolossale kuur met pillen

Begint het gevecht in zichzelf te verliezen

Is het altijd goed voor de gemoedstoestand om op chemicaliën te vertrouwen?

Het is gemakkelijker om te negeren dan om problemen door te vechten

Is het gemakkelijker om een ​​moeras te creëren of is onwetendheid gewoon wreed?

Om een ​​man in een put te plaatsen en zijn brandstof weg te nemen?

Waar is hij naartoe gegaan?

In een doolhof, een rustige waas

Geen angst, geen tranen

Het was in het begin misschien de juiste manier, voor een tijdje

Maar hij zit al veel te lang in een bubbel

Waar is de grote avonturier die ik kende?

Hij is zijn kleren kwijt

Naar de witte lakens

Zoals ze zeiden dat ze hem naar het licht zouden leiden

Oh, hij was gedrogeerd en verdwaald in een kolossale kuur met pillen

Begint het gevecht in zichzelf te verliezen.