Everytime It Rains - Primal Fear, Simone Simons

Clouds of insecurity obscure me Assure me The mist of desperation

Dripping down my skin

The crushing storm will break me And take me from this state I’m in Everytime the rain comes calling

I can’t stop myself from falling

Into the darkness — into the madness

Of a world devoid of fear and pain

Everytime it rains

The waves of isolation

Crash around me — around me The loneliness of silence

Echoes in my brain

With shore in sight I’m under

And wonder why I fought in vain

Everytime the rain comes calling

I can’t stop myself from falling

Into the darkness — into the madness

Of a world devoid of fear and pain

Everytime it rains

Wolken van onzekerheid verduisteren me Verzeker me De mist van wanhoop

Druipend van mijn huid

De verpletterende storm zal me breken en me weghalen uit deze staat waarin ik me bevind Elke keer als de regen komt roepen

Ik kan niet voorkomen dat ik val

De duisternis in — de waanzin in

Van een wereld zonder angst en pijn

Elke keer als het regent

De golven van isolatie

Crash om me heen — om me heen De eenzaamheid van stilte

Echo's in mijn brein

Met de kust in zicht ben ik onder

En vraag me af waarom ik tevergeefs heb gevochten

Elke keer als de regen komt roepen

Ik kan niet voorkomen dat ik val

De duisternis in — de waanzin in

Van een wereld zonder angst en pijn

Elke keer als het regent