1989 - Portugal. The Man

I was born in nineteen eighty-nine

All we could do No shakes or coughs or burst relief

Or lists of all our things

Just minutes making minds

I was born in nineteen eighty-nine

All we could do But the making never made

The comers never came

But I still felt the awful news

It was patience that we had

And the miles we had left

That held us there

Until we could let go I was born in nineteen eighty-nine

And it’ll be over soon

No moon children or peoples sun

Or ringing in my ears

When I felt that awful news

But we found that we were always lost… in space

And we will never find our way

We felt that we would always find our way

If our minds ever come around

I was born in nineteen eighty-nine

All we could do Not in birth or body

But only in our minds

I was shaking to through my eyes

And living through each breath

I still felt that awful news

Ik ben geboren in negentienentachtig

Alles wat we konden doen Geen shakes of hoesten of burst relief

Of lijsten van al onze spullen

Slechts enkele minuten gedachten maken

Ik ben geboren in negentienentachtig

Alles wat we konden doen, maar het maken is nooit gemaakt!

De nieuwkomers kwamen nooit

Maar ik voelde nog steeds het vreselijke nieuws

Het was geduld dat we hadden

En de kilometers die we nog hadden

Dat hield ons daar

Totdat we konden loslaten, werd ik geboren in negentienentachtig

En het zal snel voorbij zijn

Geen maankinderen of mensenzon

Of in mijn oren rinkelen

Toen ik dat vreselijke nieuws voelde

Maar we ontdekten dat we altijd verdwaald waren... in de ruimte

En we zullen nooit onze weg vinden

We hadden het gevoel dat we altijd onze weg zouden vinden

Als onze gedachten ooit bijkomen

Ik ben geboren in negentienentachtig

Alles wat we konden doen Niet in geboorte of lichaam

Maar alleen in onze gedachten

Ik trilde door mijn ogen

En leven door elke ademhaling

Ik voelde nog steeds dat vreselijke nieuws