Unten Im Meer - Pohlmann.

Ich ging unter Wasser mit 'ner

Sauerstoffflasche

'Ner Weste mit nichts

Als Luft und der Tasche

Damit ich was seh'

Eine Taucherbrille

So trat ich ein

In diese Stille

Ich wollt' wieder

Reden wir ein Wasserfall

Aber da käme ja nur ein Wasserschwall

So blieb mir nichts als

Bescheiden zu bleiben

Und all das still

Mit mir selbst zu teilen

Da unten im Meer

Sprichst du mit deiner

Inneren Stimme

Da unten im Meer hörst du

Hörst du zu

Und was du dir sagst ist — wir dürfen

Das Meer nicht velieren’n

Wir dürfen das Meer nicht verlier’n

Sonst verlieren wir uns

Ich wusste, das ich nicht

Hier hingehör'

Respekt, ich war nur zu Gast

Und hätte ich es nicht gewagt

Was hätte ich verpasst

Ich dacht' schon

Ich würd die Panik kriegen

Da war alles entspannt

Es war auch wie fliegen

Ich war in mir

Außer Rand und Band

Ich hab das Gefühl

Wir sind kurz davor

So kurz davor

Das alles zu zerstören

Ik ging onder water met 'ner

zuurstof fles

Een vest met niets

Als lucht en de zak

zodat ik iets kan zien

Een duikbril

Dus ik ging naar binnen

In deze stilte

ik wilde weer

Laten we het over een waterval hebben

Maar er zou alleen een stortvloed van water zijn

Dus ik had niets anders dan

nederig blijven

En al die stilte

Om met mezelf te delen

Beneden in de zee

Praat je tegen je?

innerlijke stem

Beneden in de zee hoor je

Luister je

En wat je tegen jezelf zegt is - we mogen

Verlies de zee niet

We mogen de zee niet verliezen

Anders verliezen we onszelf

Ik wist dat ik dat niet deed

hoort hier thuis

Respect, ik was maar een gast

En ik zou het niet hebben gedurfd

Wat zou ik hebben gemist

ik dacht het al

ik zou in paniek raken

Alles was daar ontspannen

Het was ook als vliegen

ik was binnen

Buiten de grenzen

ik heb het gevoel

We staan ​​op het punt om

Dus kort daarvoor

Dat alles vernietigen