Madeline - Poema

Madeline, you’re song and I add a line

I sang along now you’re in my mind

You’re my tempo and you’re my ryhme, Madeline

Madeline, every move I have memorized

I listen close but I try to hide

I sing your song like it were mine, Madeline

Always lovely, never lonely

with charm you can’t deny

and though he holds me, I know he

only wants

Madeline, she reminds of sadder times

took the one that I thought was mine

every gesture that seemed so kind

was it a lie?

Summertime, wasting wishes on tender lines

to try to keep him by my side, but

with the breath drifted right to Madeline

Always lovely, never lonely

with charm you can’t deny

and though he holds me, I know he

only wants

Yesterday, I overheard someone say her name

I thought those memories were locked away

Her song it still sounds the same

Madeline, je bent een liedje en ik voeg een regel toe

Ik heb meegezongen nu ben je in mijn gedachten

Jij bent mijn tempo en jij bent mijn ritme, Madeline

Madeline, elke beweging die ik heb onthouden

Ik luister aandachtig, maar ik probeer te verbergen

Ik zing je lied alsof het van mij is, Madeline

Altijd lief, nooit eenzaam

met charme die je niet kunt ontkennen

en hoewel hij me vasthoudt, weet ik dat hij

wil alleen

Madeline, ze herinnert aan verdrietigere tijden

nam degene waarvan ik dacht dat die van mij was

elk gebaar dat zo vriendelijk leek

was het een leugen?

Zomertijd, wensen verspillen aan aanbestedingsregels

om te proberen hem aan mijn zijde te houden, maar

met de adem dreef recht naar Madeline

Altijd lief, nooit eenzaam

met charme die je niet kunt ontkennen

en hoewel hij me vasthoudt, weet ik dat hij

wil alleen

Gisteren hoorde ik iemand haar naam zeggen

Ik dacht dat die herinneringen waren opgesloten

Haar liedje klinkt nog steeds hetzelfde