Спор парадигм - plagueinside

Лёгкий мотив

На фоне того, что мы жить не хотим

В желаний праздничный тир

Преподнесет угоду — боль, негатив

Вера хочет уйти

Хочет убежать даже не спотыкаться

Она ловит спор парадигм

По утру закутывется в панцырь

Свет, камера, мотор…

Я начал игру, но меня не просил никто

Не вынесу наружу внутренний погром

И тебя лихо обману натянув бодрое ебло

Это всё смех и моветон

Я поджигаю завиток

Финалом будет окрашенный горем торт

Вся комната — парадокс, тчк моего взгляда — будет вам не рада

Чтобы вновь идти наперекор.

(идти наперекор)

Снова бутылка на столе

Как последний билет… ведь увиливал столько лет

И мой протест не востребован — постарел

Когда порознь каст и нет… слабо выдвинет постамент

И самый нужный человек нам останется на рассказах

Светлая память или причинили боль?

Об этом ноет до колик не только слабый

Ведь по правде то конец у этой притчи не любой.

(притчи не любой)

Голова кругом, опять отрава будит мой организм, вестибулярный полетел долой

Это не туса, не забава, как Васко Да Гамма бриз у моря, он мой аватар,

кажется не здоров

Поиски клада затянул водоворот и моё сердце запрятано будет в неведанной вами

бездне

Я буду рядом, буду годный скоморох, ведь моя самоцель — это ограда,

остаться навечно песней

Мне поведали, я — сухарь

И не поверив в эту брань начал искать в себе нотки добра

Не правильно подавал мысль, не значит играл

И моё сердце принимало дарами на вес антракт

Опять на те же грабли, мне разобраться в себе — табу

Еще не нагулялся малый, канон тут историй складный

Когда твои желания реверсируют гул

От подсознательно трафарета, счастливости капли

Моя зона комфорта

Довольно весомая пробка для меня

Я вроде мало потерял, но только нагрянет проблемой ряд и стопка

Тут же усилит гневный материал.

(из меня гневный материал)

Скромно так, удобно,

Но только нормальны ли дела, когда вопрос уже в устах ребенка?

Тебе он рад и как вы пролюбите долго

Экспонат, который задержал цепями людей, да и только

На ком вина?

Мы конвейеры — мясокомбинат

И путь не краток, но верим, что надо помирать

Оставив за собой неотёсанный клад

Который тоже будет свято верить в то, что надо помирать

Скажите правила, на долгий променад

Я вижу всю картину — исполняем кавера

Не завязнуть в трясине, разбивая камер ад

И воспаряя с новой силой начиная понимать.

(начиная понимать)

Licht motief

Tegen de achtergrond van het feit dat we niet willen leven

Naar de wensen van de feestelijke schietbaan

Geeft plezier - pijn, negativiteit

Geloof wil weg

Wil wegrennen zonder zelfs maar te struikelen

Ze vangt het argument van paradigma's op

In de ochtend wikkelt zich in harnas

Verlichting, camera, motor...

Ik begon het spel, maar niemand vroeg me

Ik zal de interne pogrom niet uitschakelen

En ik zal je beroemd bedriegen door een vrolijke neukpartij te trekken

Het is allemaal lachen en slechte manieren

Ik heb de krul in brand gestoken

De finale zal een met verdriet besmeurde taart zijn

De hele kamer is een paradox, naar mijn mening - je zult niet gelukkig zijn

Om weer tegen de stroom in te gaan.

(tegengaan)

Weer een fles op tafel

Net als het laatste kaartje ... hij schrok tenslotte zoveel jaren weg

En mijn protest is niet gewild - ik ben oud geworden

Wanneer de kasten zijn gescheiden en niet ... duwt zwak het voetstuk

En de meest benodigde persoon blijft in onze verhalen

Goed geheugen of pijn?

Niet alleen de zwakken zeuren hierover tot het punt van koliek

Inderdaad, in werkelijkheid heeft deze gelijkenis geen einde.

(gelijkenissen zijn er niet)

Het hoofd draait, opnieuw maakt het gif mijn lichaam wakker, het vestibulair vloog weg

Dit is geen feest, niet leuk, zoals Vasco Da Gamma een briesje aan zee, hij is mijn avatar,

lijkt me niet gezond

De zoektocht naar de schat werd in een draaikolk getrokken en mijn hart zal door jou verborgen worden in het onbekende

afgrond

Ik zal er zijn, ik zal een goede hansworst zijn, want mijn doel op zich is een hek,

blijf voor altijd een liedje

Ze vertelden me dat ik een cracker ben

En omdat hij niet in deze uitbrander geloofde, begon hij in zichzelf naar goede dingen te zoeken

Ik heb niet het juiste idee gegeven, het betekent niet dat ik heb gespeeld

En mijn hart ontving geschenken voor het gewicht van de pauze

Weer op dezelfde hark, ik begrijp mezelf - taboe

Het kind is nog niet naar boven gelopen, de canon hier vouwt verhalen

Wanneer je verlangens het gezoem omkeren

Van een onderbewuste stencil, een druppel geluk

Mijn comfortzone

Nogal een zware kurk voor mij

Ik schijn een beetje te hebben verloren, maar alleen een rij en een stapel zullen een probleem opleveren

Het boze materiaal zal onmiddellijk intensiveren.

(van mij boze dingen)

Zo bescheiden, comfortabel

Maar zijn dingen pas normaal als de vraag al in de mond van een kind zit?

Hij is blij voor je en hoe je lang van je zult houden

Een tentoonstelling die mensen in ketenen hield, en alleen

Wie is de schuldige?

Wij zijn transportbanden - vleesverwerkingsbedrijf

En het pad is niet kort, maar we geloven dat we moeten sterven

Een ongehouwen schat achterlaten

Wie zal ook heilig geloven in de noodzaak om te sterven?

Zeg de regels, voor de lange promenade

Ik zie het hele plaatje - we voeren covers uit

Kom niet vast te zitten in een moeras, het breken van de kamers van de hel

En stijgen met hernieuwde kracht, beginnen te begrijpen.

(begin het te begrijpen)