любовный приговор - plagueinside

Это была первая любовь

И я не знал, что в итоге мне принесёт боль

Тебя не видел уже достаточно, но мой кувырок снов

Покажет самый худший кошмар.

Боже, уходи вновь

Нет, погоди, стой!

Твой запах и твои губы

Не опишет листок

Там счастье по вене в руку

Хотя знаю, не стоит

Погас тут у нас как будто

Пока мы во снах - даруй

Happy end'ы у историй

Ой... этому не бывать, знаю

На вид молод, впереди жизнь, но одиночество всех старит

И со временем ты не шизик, поборол вес стадий

Ведь знаешь, существует карма и поменяет вас местами

Она не станет кому-то хорошей, верной

Спутницей, потому что не знает цену любви

А ты её благослови, пускай даже будет посмертно

Ведь она твоя любовь, хоть и смогла тебя убить

Не вернется назад иллюзорное завтра, слова все бесценны, пропал договор

О нашем будущем.

Вместе, навеки.

Азарт разыграл новый сет, но с твоей головой

И что хотела ты вновь обуздать элегантно?

все цели закрыты, помыслы в тайне

Я правда хотел верить после тебя, но вся вера втянулась в минуты отчаяния

Клавиши забурят мою дверь

В новую степь

Снова верь

«В удачу ли?»

-Забыть и без плача выть

Где не горит огонь

Вновь с потопом

Котомка и за котомкой на плечо

Не знаю как у вас

Ещё я бы не хотел

Я всё

Где люто психозов и правил

Неисправимости

Зрителей в зале

Автор любви

Не всегда выбирает

Но я выбираю уйти

Не вернется назад иллюзорное завтра, слова все бесценны, пропал договор

О нашем будущем.

Вместе, навеки.

Азарт разыграл новый сет, но с твоей головой

И что хотела ты вновь обуздать элегантно?

все цели закрыты и помыслы в тайне

Я правда хотел верить после тебя, но вся вера втянулась в минуты отчаяния

Тут не стоит того

Чтобы страдать, прими как есть, этот любовный приговор

Словно призыв, ты будешь действовать, хоть в доме никого

Заполнить новыми людьми эти просторы - хоровод

И сменят стоны, год о новом, забывать надо быстрей

Всю эту боль, все эти слезы, сопли, выжжены в костре

Ты понял?

С проходной души, ты - выгони гостей

И снова комната пуста, столько мыслей и встреч во сне

Het was de eerste liefde

En ik wist niet dat het me uiteindelijk pijn zou doen

Ik heb je niet genoeg gezien, maar mijn salto van dromen

Het zal je je ergste nachtmerrie laten zien.

God ga weer

Nee, wacht, stop!

Jouw geur en jouw lippen

Zal het blad niet beschrijven

Er is geluk in de ader in de hand

Ook al weet ik dat het het niet waard is

Gedoofd hier bij ons alsof

Terwijl we in dromen zijn - Grant

Gelukkige eindes voor verhalen

Oh ... dit zal niet gebeuren, ik weet het

Ziet er jong uit, het leven is vooruit, maar eenzaamheid veroudert iedereen

En na verloop van tijd ben je geen schizo, overwon het gewicht van de fasen

Weet je, er is tenslotte karma en het zal voor je van plaats veranderen

Ze zal niet goed zijn voor iemand, trouw

Metgezel, omdat hij de prijs van liefde niet kent

En je zegent haar, ook al is het postuum

Ze is tenslotte je liefde, ook al kan ze je vermoorden

De illusoire morgen zal niet terugkeren, alle woorden zijn onbetaalbaar, het contract is weg

Over onze toekomst.

Voor altijd samen.

Opwinding speelde een nieuwe set, maar dan met je hoofd

En wat wilde je weer elegant in toom houden?

alle doelen zijn gesloten, gedachten zijn geheim

Ik wilde echt na jou geloven, maar al het geloof werd in momenten van wanhoop getrokken.

De sleutels zullen mijn deur doorboren

Naar de nieuwe steppe

Geloof opnieuw

"Is het geluk?"

-Vergeet en huil zonder te huilen

Waar geen vuur brandt

Weer met de overstroming

Knapzak en achter een knapzak op de schouder

ik weet niet hoe je

Toch zou ik niet willen

ik ben alles

Waar hevig psychoses en regels

onverbeterlijkheid

Toeschouwers in de zaal

Auteur van liefde

Kiest niet altijd

Maar ik kies ervoor om te vertrekken

De illusoire morgen zal niet terugkeren, alle woorden zijn onbetaalbaar, het contract is weg

Over onze toekomst.

Voor altijd samen.

Opwinding speelde een nieuwe set, maar dan met je hoofd

En wat wilde je weer elegant in toom houden?

alle doelen zijn gesloten en gedachten zijn in het geheim

Ik wilde echt na jou geloven, maar al het geloof werd in momenten van wanhoop getrokken.

Het is het niet waard

Om te lijden, accepteer zoals het is, deze liefdeszin

Als een oproep handel je, ook al is er niemand in huis

Vul deze ruimtes met nieuwe mensen - rondedans

En ze zullen het gekreun vervangen, het jaar gaat over een nieuw jaar, je moet het snel vergeten

Al deze pijn, al deze tranen, snot, verbrand in een vuur

Begrijp je?

Vanaf de ingang van de ziel, schop je de gasten eruit

En weer is de kamer leeg, zoveel gedachten en ontmoetingen in een droom