О грустном - plagueinside, Leraiie

И на нашей улице будет праздник

Льется яд в нутро, вьется будто аспид

Не нужен холст или масло мне нужен ластик

Нарисую счастье им нарисую счастье

Холод панелек взял надо мной верх

Город за стенкой ломит в шее нерв

Ложусь в постель и в ней спрячусь от всех проблем

Ложусь в постель в последний раз

Так накрывай стол, празднуем кончину моих чувств

Истина — злобная сука почти сопьюсь один

Когда ее пойму

Свято пустует место, гаснут фонарей огни

Я знаю пусть и лестный звук периферия — дом

Дом покинул пока не истлел совсем

Во мраке мыслей во мне околел творец аскет

Всегда хотел на борт успеть, но оказался в глотке голодной гиены

Моя муза, пропой свою песню в этот раз

Моя муза, пропой свою песню хоть сейчас

Моя муза, ты на периферии соц слоев

Поешь о грустном, ведь пока другого не дано

Автобус утащит в холодный день

Укутав сном и разложив озноб в пару мягких сидений

На зарядке сядет слот.

Данте спиралькой до конечной смог

Утаивать куда несёт Киану по салону зло

Спаренным санузлом, им хуже — вам повезло

Контуженный, сам не свой, но любит жена ведь вздор

Крики на кухне, птиц кормушка заливает вой

Муза рухлядь у лая пушки нам цепкости волевой

Терпите за стеной, не моя тема, но вы тише бейтесь

Улицы всё помнят, райотделы, пересчеты пенсий

Из огня, да в полымя, медные трубы ржавы

Где Вода.

Коли бизнес не прогорел — его отжали

Постоялых дворов акустика

Напоминает снова о пустяках

Моя лира воет вам грустно для услад

Так мироточит миру искусство на русском

Моя муза, пропой свою песню в этот раз

Моя муза, пропой свою песню хоть сейчас

Моя муза, ты на периферии соц слоев

Поешь о грустном, ведь пока другого не дано

En er komt een feestdag in onze straat

Gif stroomt in de darm, krult als een asp

Ik heb geen canvas of olie nodig, ik heb een gum nodig

Ik zal geluk voor hen tekenen Ik zal geluk tekenen

De kou van de panelen maakte zich van mij meester

De stad achter de muur breekt een zenuw in de nek

Ik ga in bed liggen en verberg me voor alle problemen erin

Ik ga voor de laatste keer naar bed

Dus dek de tafel, vier het einde van mijn gevoelens

De waarheid is een slechte teef die bijna alleen dronken is

Als ik haar begrijp

De heilige plaats is leeg, de lichten gaan uit

Ik weet het, zelfs als het vleiende geluid van de periferie thuis is

Ik verliet het huis totdat het volledig vergaan was

In de duisternis van gedachten overkwam mij de schepper van de asceet

Ik wilde altijd al aan boord, maar belandde in de keel van een hongerige hyena

Mijn muze, zing deze keer je lied

Mijn muze, zing nu je lied

Mijn muze, je bevindt je aan de rand van de sociale lagen

Zing over verdrietige dingen, want tot nu toe is er geen ander

De bus sleept je weg op een koude dag

Verpakt in slaap en rillingen verspreidend in een paar zachte stoelen

Er komt een slot op de oplader.

Dante spiraal naar de ultieme smog

Verberg waar Keanu het kwaad ronddraagt ​​in de salon

Badkamer met twee eenpersoonsbedden, ze zijn erger - je hebt geluk

Shell-geschokt, niet hijzelf, maar zijn vrouw houdt van is onzin

Geschreeuw in de keuken, vogelvoeders huilen

Muse rommel op het geblaf van een geweer voor ons vasthoudendheid wilskrachtig

Volharden achter de muur, niet mijn onderwerp, maar je vecht stiller

De straten onthouden alles, districtsafdelingen, herberekeningen van pensioenen

Uit het vuur, ja in de braadpan, koperen leidingen zijn roestig

Waar is Water.

Als het bedrijf niet failliet ging, werd het eruit gedrukt

Herbergen Akoestiek

Doet weer denken aan kleinigheden

Mijn lier huilt droevig voor genoegens

Dit is hoe kunst mirre de wereld instroomt in het Russisch

Mijn muze, zing deze keer je lied

Mijn muze, zing nu je lied

Mijn muze, je bevindt je aan de rand van de sociale lagen

Zing over verdrietige dingen, want tot nu toe is er geen ander