Dyonisos Is Dead - Placenta

Heaven cries whether its uselessness

Because where the peasant once was dancing the halt and the lame are gathering

now

Turned away they bear their countenance — withheld satisfaction

Deep holes starring — empty shells

Dionysos is dead

But by the echo of the thunder the animal dies its heroic death

Where recently a template sat the orgy is reflected in the loss of face

You’re the downstairsstars

You’re the downstairsstars

Completely disregard

The casting out of gods

The wise are wondering — which bizarre alliance

Pantomimes of their own defeat -no magic without faith!

Glissando of the human sense chopped in equal pieces by precise obstinacy

The animal is yelling, confirming itself, mangling itself, solidary scorn

against itself

De hemel huilt of het nutteloos is

Want waar de boer ooit danste, komen de halt en de kreupelen samen

nu

Afgekeerd dragen ze hun gelaat — ingehouden voldoening

Diepe gaten met in de hoofdrol — lege schelpen

Dionysos is dood

Maar door de echo van de donder sterft het dier zijn heroïsche dood

Waar onlangs een sjabloon zat, wordt de orgie weerspiegeld in gezichtsverlies

Jullie zijn de benedensterren

Jullie zijn de benedensterren

volledig negeren

Het uitwerpen van goden

De wijzen vragen zich af: welke bizarre alliantie?

Pantomimes van hun eigen nederlaag - geen magie zonder geloof!

Glissando van het menselijk gevoel in gelijke stukken gehakt door precieze koppigheid

Het dier schreeuwt, bevestigt zichzelf, verminkt zichzelf, solidaire minachting

tegen zichzelf