Pity Refrain - Pistolita

Withered and stabbed by the hour and minute hands

Left here for dead like a book on a shelf never read

And I shout, till the sound of my lungs give out

Id do anything to hold onto the gift that you gave me only

When fiery pain takes it’s place in my veins

Nerve endings burning the fingers that play

To the point where I can’t think past the pain

Ill bang out the six final chords of the pity refrain

Gentleman gather and sing us the choral complain

Children come sulk in the rain of the pity refrain

Memories jaded your paintings will fade over time

And your face I can’t place like a name you can’t find

And I scream oh my god what’s become of my mind

Ill mumble out words of the pity refrain one last time

Fine, I’ll resign

When fiery pain takes it’s place in my veins

Nerve endings burning the fingers that play

To the point where I can’t think past the pain

Ill bang out the six final chords of the pity refrain

Gentleman gather and sing us the choral complain

Children come sulk in the rain of the pity refrain

Verdord en gestoken door de uren- en minutenwijzers

Hier voor dood achtergelaten als een boek op een plank dat nooit is gelezen

En ik schreeuw, tot het geluid van mijn longen het begeeft

Doe alles om het geschenk dat je mij alleen hebt gegeven vast te houden

Als vurige pijn zich in mijn aderen nestelt

Zenuwuiteinden branden de vingers die spelen

Tot het punt dat ik niet verder kan denken dan de pijn

Ik zal de zes slotakkoorden van het medelijden refrein eruit knallen

Heren verzamelen en zingen ons de koorklacht

Kinderen komen mokken in de regen van het medelijden refrein

Herinneringen die je schilderijen vervaagd hebben, vervagen na verloop van tijd

En je gezicht kan ik niet plaatsen als een naam die je niet kunt vinden

En ik schreeuw oh mijn god wat is er van mijn geest geworden

Ik zal nog een laatste keer woorden van het jammerlijke refrein mompelen

Prima, ik neem ontslag

Als vurige pijn zich in mijn aderen nestelt

Zenuwuiteinden branden de vingers die spelen

Tot het punt dat ik niet verder kan denken dan de pijn

Ik zal de zes slotakkoorden van het medelijden refrein eruit knallen

Heren verzamelen en zingen ons de koorklacht

Kinderen komen mokken in de regen van het medelijden refrein