I'll Get By - Pianos Become The Teeth

I used to listen to my life,

I was so put together,

I chose what I wanted to be in that age of chasing sand,

the age of believing in everything,

but I couldn’t save you,

I couldn’t save what was taken away,

and I’m still singing, and you still can’t stay.

You «loved life,"and those words have lasted,

I just wish I would have had ears for more than what you said

because I still feel the lack long after.

Such a light body, such a quiet gait leaving behind the weight of the world,

I’ll always think it was too early to lose your shine,

I guess the means that ends us means nothing,

I just hope it’s the peace we all need,

Because I could love and drown in your God damned smile lines,

but I think I burnt up watching you rallying to stay alive,

and I guess that’s fine.

It seems we all get sick,

we all die in some no name hospital with the same colored walls,

and I guess that’s fine,

but I want to swallow, I want to stomach, I want to live.

It’s been a rough while and some days are worse than others,

there’s no proper way to feel, no mirth, no levity, no amazing grace,

just a flame on a lake floating away,

I can’t let you lay,

I want you to know, I’m learning patience against my will,

I want you to know, I’ll get by, always barely scraping

with just a hunger, with just a heart apart,

it’s a hell of a thing.

Ik luisterde naar mijn leven,

Ik zat zo in elkaar,

Ik koos wat ik wilde zijn in dat tijdperk van zand jagen,

het tijdperk van geloven in alles,

maar ik kon je niet redden,

Ik kon niet redden wat was weggenomen,

en ik zing nog steeds, en je kunt nog steeds niet blijven.

Je hield van het leven, en die woorden zijn blijven bestaan,

Ik wou dat ik oren had gehad voor meer dan wat je zei

omdat ik nog lang daarna het gemis voel.

Zo'n licht lichaam, zo'n rustige gang die het gewicht van de wereld achter zich laat,

Ik zal altijd denken dat het te vroeg was om je glans te verliezen,

Ik denk dat het middel dat ons beëindigt, niets betekent,

Ik hoop alleen dat het de vrede is die we allemaal nodig hebben,

Omdat ik zou kunnen houden van en verdrinken in je verdomde lachlijnen,

maar ik denk dat ik verbrandde toen ik je zag strijden om in leven te blijven,

en ik denk dat dat prima is.

Het lijkt erop dat we allemaal ziek worden,

we sterven allemaal in een ziekenhuis zonder naam met dezelfde gekleurde muren,

en ik denk dat dat goed is,

maar ik wil slikken, ik wil maag, ik wil leven.

Het is een zware tijd geweest en sommige dagen zijn erger dan andere,

er is geen goede manier om te voelen, geen vrolijkheid, geen lichtzinnigheid, geen geweldige genade,

slechts een vlam op een wegdrijvend meer,

Ik kan je niet laten liggen,

Ik wil dat je weet dat ik geduld aan het leren ben tegen mijn wil,

Ik wil dat je weet dat ik het red, altijd nauwelijks schrapend

met slechts een honger, met slechts een hart uit elkaar,

het is een hel.