I'll Be Damned - Pianos Become The Teeth

Maybe, maybe you saw your mother, maybe she’s smiling

She hears your catching laughter, she’s missed your charm

We never made it to Cooperstown but I’ve still got that glove under my bed

Maybe I’ll see you

We could shoot the shit, finally have a beer, finally have a catch

But for now it’s catch my tears, it’s catch my breath

I can just hear you say

«Come on bud, get out of that funk, it’s time to move on.»

It’s funny how you still apply, you still know me

I try to take your tools and make something worthwhile, try to make you proud

I’ve learned nothing is promised anymore

But I’ll let you resonate

I’ll let you resonate

Maybe your Heaven is that Norman Rockwell scene

Where you and your friends are singing that Gordon Lightfoot song

«If you could only read my mind»

If you could only read my mind

Read my mind

Well that ending, it was just too hard to take

Is it better than Clapton?

Did you see your father’s eyes?

I know it’s wishful thinking hoping this won’t always kill me

But if you saw yours, then I’ll see mine

You finally stretched your feet and ghosted away from me

You had to leave

You had to fade away, you had to fade away, you had to fade away

You had to fade away, you had to leave

I’m pleading for one more time with what I know now

And I’m begging for the same flake to fall twice for the first time

I’m begging for what wasn’t said

That night the snow shaped the land and I walked home

I laughed the whole way cause I suppose if it hurts it’s worth it

But now that ghost is me

Misschien, misschien heb je je moeder gezien, misschien lacht ze

Ze hoort je aanstekelijke lach, ze heeft je charme gemist

We zijn nooit in Cooperstown geraakt, maar ik heb die handschoen nog steeds onder mijn bed

Misschien zie ik je nog

We kunnen de shit schieten, eindelijk een biertje drinken, eindelijk een vangst hebben

Maar voor nu is het vang mijn tranen, het is vang mijn adem

Ik hoor je net zeggen

"Kom op, kom uit die rotzooi, het is tijd om verder te gaan."

Grappig dat je nog steeds solliciteert, je kent me nog

Ik probeer je tools te gebruiken en iets waardevols te maken, probeer je trots te maken

Ik heb geleerd dat er niets meer wordt beloofd

Maar ik laat je resoneren

Ik laat je resoneren

Misschien is jouw hemel die scène van Norman Rockwell

Waar jij en je vrienden dat lied van Gordon Lightfoot zingen

"Kon je mijn gedachten maar lezen"

Kon je mijn gedachten maar lezen

Lees mijn gedachten

Nou, dat einde, het was gewoon te moeilijk om te nemen

Is het beter dan Clapton?

Heb je de ogen van je vader gezien?

Ik weet dat het wishful thinking is in de hoop dat dit me niet altijd zal doden

Maar als jij de jouwe zag, dan zie ik de mijne

Je strekte eindelijk je voeten uit en spookte van me weg

Je moest vertrekken

Je moest vervagen, je moest vervagen, je moest vervagen

Je moest vervagen, je moest vertrekken

Ik pleit voor nog een keer met wat ik nu weet

En ik smeek om dezelfde vlok om voor de eerste keer twee keer te vallen

Ik smeek om wat niet is gezegd

Die nacht vormde de sneeuw het land en ik liep naar huis

Ik heb de hele weg gelachen, want ik veronderstel dat als het pijn doet, het het waard is

Maar nu ben ik die geest