Thread - Phish

I pulled a thread out of the air

Golden and shining as thin as a hair

I couldn’t do nothing but hold it and stare

I don’t know why it was hovering there

I felt it pull on something inside

My chest was heaving, the knot came untied

And freed me to move, to stir from my stone

Determined to never again be alone

Wrapping the golden thread tight round my wrist

I picture you singing to wolves in the mist

You were my companions but you left me behind

A frown on your face and revenge on your mind

The wolves are long gone, the years have flown by

And I slept on a cliff side with views of the sky

Hoping that maybe you’d visit anew

The site where your soul left and upwards it flew

Now this thread fills me again with resolve

A mission to go on, a mystery to solve

I soar above treetops the thread as my guide

It’s pulling me closer to you as I glide

As I glide

I then see a churchyard, with only one stone

With writing unusual, the body unknown

Did you pass by here when you set out alone?

The words bring no comfort and chill to the bone

Etch some words

Arrange them well

It seems you got a lot to tell

Writings echo what you think

Using shadows as your ink

You chisel memories in stone

These thoughts are yours and yours alone

You’re alone

You’re alone

You’re alone

Lay down the words

Relax your grasp

And sleep beneath the epitaph

You’re alone

You’re alone

You’re alone

Ik trok een draad uit de lucht

Goud en glanzend zo dun als een haar

Ik kon niet anders dan hem vasthouden en staren

Ik weet niet waarom het daar zweefde

Ik voelde dat het aan iets van binnen trok

Mijn borst deinde, de knoop kwam los

En bevrijdde me om te bewegen, om te bewegen van mijn steen

Vastbesloten om nooit meer alleen te zijn

De gouden draad strak om mijn pols wikkelen

Ik zie je voor me zingen voor wolven in de mist

Je was mijn metgezellen, maar je liet me achter

Een frons op je gezicht en wraak op je geest

De wolven zijn allang weg, de jaren zijn omgevlogen

En ik sliep op een klif met uitzicht op de lucht

In de hoop dat je misschien opnieuw zou bezoeken?

De plek waar je ziel heen en weer vloog

Nu vult deze thread me weer met vastberadenheid

Een missie om door te gaan, een mysterie om op te lossen

Ik zweef boven de boomtoppen de draad als mijn gids

Het trekt me dichter naar je toe terwijl ik zweef

Terwijl ik zweef

Ik zie dan een kerkhof, met maar één steen

Met ongebruikelijk schrijven, het lichaam onbekend

Kwam je hier langs toen je alleen op pad ging?

De woorden brengen geen troost en kil tot op het bot

Ets wat woorden

Regel ze goed

Het lijkt erop dat je veel te vertellen hebt

Geschriften weerspiegelen wat je denkt

Schaduwen gebruiken als je inkt

Je beitelt herinneringen in steen

Deze gedachten zijn van jou en van jou alleen

Je bent alleen

Je bent alleen

Je bent alleen

Leg de woorden neer

Ontspan je grip

En slaap onder het grafschrift

Je bent alleen

Je bent alleen

Je bent alleen