Ghost [8/5/17 Boston Cream] - Phish

I feel I’ve never told you

The story of the ghost

That i once knew and talked to

Of whom i’d never boast

But this was my big secret

How i get ahead

And never have to worry

I’d call him instead

His answer came in actions

He never spoke a word

Or maybe i lay down the phone

Before he could be heard

I somehow feel forsaken

Like he had closed the door

I guess i just stopped needing him

As much as once before

But maybe he’s still with me

The latch was left unhooked

He’s waiting in the wind and rain

I simply haven’t looked

Ik heb het gevoel dat ik het je nooit heb verteld

Het verhaal van de geest

Die ik ooit kende en waarmee ik sprak

Over wie ik nooit zou opscheppen

Maar dit was mijn grote geheim

Hoe ik vooruit kom

En je hoeft je nooit zorgen te maken

Ik zou hem in plaats daarvan bellen

Zijn antwoord kwam in acties

Hij sprak nooit een woord

Of misschien leg ik de telefoon neer

Voordat hij kon worden gehoord

Ik voel me op de een of andere manier in de steek gelaten

Alsof hij de deur had gesloten

Ik denk dat ik hem gewoon niet meer nodig heb

Zo veel als een keer eerder

Maar misschien is hij nog steeds bij mij

De grendel bleef losgehaakt

Hij wacht in de wind en regen

Ik heb gewoon niet gekeken