The way through the woods - Pet Shop Boys

They shut the road through the woods

Seventy years ago.

Weather and rain have undone it again,

And now you would never know

There was once a road through the woods

Before they planted the trees.

It is underneath the coppice and heath,

And the thin anemones.

Only the keeper sees

That, where the ring-dove broods,

And the badgers roll at ease,

There was once a road through the woods.

Yet, if you enter the woods

Of a summer evening late,

When the night-air cools on the trout-ringed pools

Where the otter whistles his mate.

(They fear not men in the woods,

Because they see so few)

You will hear the beat of a horse’s feet,

And the swish of a skirt in the dew,

Steadily cantering through

The misty solitudes,

As though they perfectly knew

The old lost road through the woods.. ..

But there is no road through the woods.

Ze sloten de weg door het bos af

Zeventig jaar geleden.

Weer en regen hebben het weer ongedaan gemaakt,

En nu zou je het nooit weten

Er was eens een weg door het bos

Voordat ze de bomen plantten.

Het is onder het hakhout en de heide,

En de dunne anemonen.

Alleen de keeper ziet

Dat, waar de ringduif broedt,

En de dassen rollen op hun gemak,

Er was eens een weg door het bos.

Maar als je het bos ingaat

Van een zomeravond laat,

Wanneer de nachtlucht afkoelt in de met forel geringde poelen

Waar de otter zijn maat fluit.

(Ze zijn niet bang voor mannen in het bos,

omdat ze er zo weinig zien)

Je hoort het ritme van de voeten van een paard,

En de ruis van een rok in de dauw,

Gestadig galopperen

De mistige eenzaamheid,

Alsof ze het perfect wisten

De oude verloren weg door het bos.. ..

Maar er is geen weg door het bos.