Barro - Perotá Chingó

El verde pasa siempre a principios de este fuego

Tan verde que el otoño no se siente

Soy del mismo barro que macera nena

La flor más rica de la primavera y va cayendo

Y la luna que me mira y que me ve

(Camino por estados de emergencia)

El verde pasa siempre

Despierto de mi propia fortaleza

Muchas vidas he lavado del pasado a ese estado gran camino andado

Fusionar los sentimientos montaña rusa

Vamos arriba, vamos abajo

Vamos arriba, vamos abajo, vamos amigo

Nuestra esencia es estar vivas

Tararirarira

Tararirarirata

Tararirariratara

Tararirarira

Tocar la boca blanda abriendo

Entre los dedos se me desdibujan las palabras

La canción es una excusa que me ayuda a revivirte una vez y otra vez y otra vez

y otra vez

Y pétalo de flor cayendo

Entrega plena fusión de lo de adentro

Viajo al interior de lo que siento

Atando viejos cabos que están sueltos

Dame tiempo para ser todo lo que quiero ser

Ser todo lo que quieran y lo que no queda contento

Enterrado en el jardín será alimento

Tararirarira

Tararirarirata

Tararirariratara

Tararirarira

(Es la tierra donde echo la raíz)

El fuego se cuida cuando no estalla resopla y se apacigua

El fuego se cuida cuando no estalla resopla y se apacigua

El fuego se cuida cuando no estalla resopla y se apacigua

El fuego se cuida cuando no estalla resopla y se apacigua

(Embarrarte desde adentro parte mía femenina)

(Reposar en tu regazo parte mía masculina)

Groen gebeurt altijd aan het begin van deze brand

Zo groen dat de herfst niet aanvoelt

Ik kom uit dezelfde klei die baby macereert

De rijkste bloem van de lente en hij valt

En de maan die naar me kijkt en me ziet

(Weg door noodtoestanden)

Groen gebeurt altijd

Ik word wakker uit eigen kracht

Vele levens die ik van het verleden naar die staat heb gewassen, heb ik op een geweldige weg afgelegd

samenvoegen gevoelens achtbaan

Laten we naar boven gaan, laten we naar beneden gaan

Laten we naar boven gaan, laten we naar beneden gaan, laten we gaan vriend

Onze essentie is om te leven

tararirarira

tararirarirata

tararirariratara

tararirarira

Raak zachte mondopening aan

Woorden vervagen tussen mijn vingers

Het lied is een excuus dat me helpt je opnieuw en opnieuw en opnieuw te beleven

en opnieuw

En bloemblaadje vallen

Levering volledige fusie van wat erin zit

Ik reis naar binnen wat ik voel

Oude losse eindjes aan elkaar knopen

Geef me de tijd om alles te zijn wat ik wil zijn

Wees alles wat ze willen en wat niet gelukkig is

Begraven in de tuin zal voedsel zijn

tararirarira

tararirarirata

tararirariratara

tararirarira

(Het is het land waar ik de wortel leg)

Het vuur zorgt ervoor dat het niet ontploft, het snuift en dooft

Het vuur zorgt ervoor dat het niet ontploft, het snuift en dooft

Het vuur zorgt ervoor dat het niet ontploft, het snuift en dooft

Het vuur zorgt ervoor dat het niet ontploft, het snuift en dooft

(Smeer je van binnenuit, mijn vrouwelijke deel)

(Om op je schoot te rusten, mijn mannelijke deel)