Zapatillas y Libros - Pedro Aznar

Parte muy temprano hacia la escuela

Ocho añitos pesan el bolsón

Por el techo pobre el sol se cuela

Como un ladrón, como un ladrón

Piensa que ojalá esta vez no llueva

En su corazón

Su imaginación a veces vuela

Se le va muy lejos del galpón

Se silba bajito y se consuela

Con su canción, con su canción

Una que escuchó a las lavanderas

Lavar al son

En el pueblo esperan un milagro

Todos dan la espalda menos Dios

Tantos se han quedado sin trabajo

Sin pan ni voz, sin pan ni voz

El río teñido de canela

Le enseñó paciencia y dirección

Su madre pasó la noche en vela

En su dolor, en su dolor

El jura en silencio ya no verla

En desazón

El pone esperanza y gasta suelas

Del único par que ya achicó

Hoy nada asegura más la mesa

Por más sudor o educación

Molino del mundo no le muelas

Esa ilusión, esa ilusión

Molino del mundo no le muelas

Su determinación

Heel vroeg vertrekken naar school

Acht jaar oud weegt de tas

De zon sluipt door het arme dak

Als een dief, als een dief

Denk dat het hopelijk deze keer niet gaat regenen

In zijn hart

Je fantasie vliegt soms

Het gaat heel ver van de schuur

Hij fluit zachtjes en troost zichzelf

Met jouw lied, met jouw lied

Iemand die naar de wasvrouwen luisterde

Wassen op het geluid

In de stad wachten ze op een wonder

Iedereen keert zich de rug toe behalve God

Zoveel hebben hun baan verloren

Zonder brood of stem, zonder brood of stem

De met kaneel geverfde rivier

Leerde hem geduld en richting

Zijn moeder heeft de nacht wakker gelegen

In jouw pijn, in jouw pijn

Hij zweert in stilte haar niet meer te zien

in ontzetting

Hij geeft hoop en besteedt zolen

Van het enige paar dat al is gekrompen

Vandaag beveiligt niets de tafel meer

Voor meer zweet of onderwijs

Molen van de wereld maalt niet

Die illusie, die illusie

Molen van de wereld maalt niet

jouw vastberadenheid