Soledad, Jujuy 1941 - Pedro Aznar

Cuando me vaya lejos, por caminos de piedra

Buscando de las cumbres la mejor claridad

Con un recuerdo antiguo y una esperanza nueva

Formaré las canciones para mi soledad…

Cuando me vaya lejos, por tierras arribeñas

Y me fatigue el áspero camino del breñal

En el viento que pasa y en la estrella que sueña

Aprenderé canciones para mi soledad…

Y si muero en las sendas, manos desconocidas

Humildemente juntas sus rezos dejarán…

Y algún arriero kolla, señor de lejanías

Cantará sus bagualas para mi soledad.

Als ik wegga, over stenen paden

Op zoek naar de beste helderheid vanaf de toppen

Met een oude herinnering en een nieuwe hoop

Ik zal de liedjes vormen voor mijn eenzaamheid...

Als ik ver ga, door landen boven

En het ruige pad van de bush vermoeit me

In de wind die voorbijgaat en in de ster die droomt

Ik zal liedjes leren voor mijn eenzaamheid...

En als ik sterf op de paden, onbekende handen

Nederig samen zullen uw gebeden vertrekken...

En een of andere kolla muleteer, heer van afstanden

Hij zal zijn bagualas zingen voor mijn eenzaamheid.