Si No Oigo A Mi Corazón - Pedro Aznar

Ah, cuanto tiempo perdido en pensar

Que la vida se puede explicar

Con veneno intenté curación

¿por qué confié en mi razón?

Ya en un mar de palabras me ahogué

Y fue en vano quererlas creer

Pero al fin el castillo cayó

Y adentro sólo estoy yo

Vos ya sabías que todo es parcial

Que no hay mapa que enseñe a viajar

Que es el alma quien debe cantar

Que sólo un tonto se pone a correr

Cuando la lluvia le besa los pies

Sirve el tiempo su mismo licor

Que cada año acelera el temor

Que en mi copa se amargue el sabor

Si no oigo a mi corazón

Ach, hoeveel tijd verspild aan denken

Dat leven kan worden verklaard

Met vergif probeerde ik te genezen

waarom vertrouwde ik mijn rede?

Al in een zee van woorden verdronk ik

En het was tevergeefs om ze te willen geloven

Maar eindelijk viel het kasteel

En van binnen ben ik alleen

Je wist al dat alles gedeeltelijk is

Dat er geen kaart is die leert hoe te reizen

Dat het de ziel is die moet zingen

Dat alleen een dwaas begint te rennen

Als de regen je voeten kust

Serveer tijd je eigen sterke drank

Dat elk jaar de angst versnelt

Dat in mijn glas de smaak bitter wordt

Als ik niet naar mijn hart luister