Por la Vuelta - Pedro Aznar

Yo, que viví a las corridas

Pura prisa en el volante

Hoy se me planta la vida

Con el tiempo por delante

Tanto lamer las heridas

Tanta búsqueda incesante

Cuánto apego limitante

Cuánta libertad perdida

La juventud es dorada

Y se sueña infinita

Tan pronto los días pasan

Como arena sopladita

A toda raíz echada

Llega un viento y la hace trizas

Como se borra la tiza

Y se empieza desde nada

Brindo, por fin, por la vuelta

La segunda que me toca

Que el camino que me queda

Deje huella alegre y honda

Te pido, Señor del Tiempo

Que me des sabiduría

Que no me empuje este viento

A lo oscuro de mis días

Rabiosos, los pensamientos

En el alma arremolinan

Lo que alguna vez fue guía

Se perdió en los sentimientos

Brindo, por fin, por la vuelta

La segunda que me toca

Que el camino que me queda

Deje huella alegre y honda

Ik, die naar de stierengevechten leefde

Pure haast achter het stuur

Vandaag is mijn leven geplant

Met de tijd voor de boeg

Zoveel wonden likken

zoveel onophoudelijk zoeken

Hoeveel beperkende gehechtheid

hoeveel vrijheid verloren?

jeugd is goud

En je droomt oneindig

Zodra de dagen voorbij gaan

als opgeblazen zand

naar alle root gegooid

Een wind komt en scheurt het aan flarden

hoe krijt te wissen

En het begint bij niets

Ik proost, eindelijk, op de terugkeer

Het tweede dat me raakt

Dat het pad dat voor mij overblijft

Laat een gelukkig en diep teken achter

Ik vraag u, heer van de tijd

geef me wijsheid

Laat deze wind me niet duwen

In het donker van mijn dagen

boos, de gedachten

In de zielswerveling

Wat was ooit gids

verdwaald in de gevoelens

Ik proost, eindelijk, op de terugkeer

Het tweede dat me raakt

Dat het pad dat voor mij overblijft

Laat een gelukkig en diep teken achter