Él - Pedro Aznar

Los ojos de tu carne ven el brillo

Del insufrible sol, tu carne toca

Polvo disperso o apretada roca;

El es la luz, lo negro y lo amarillo

Es y los ve.

Desde incesantes ojos

Te mira y es los ojos que un reflejo

Indagan y los ojos del espejo

Las negras hidras y los tigres rojos

No le basta crear.

Es cada una

De las criaturas de Su extraño mundo:

Las porfiadas raíces del profundo

Cedro y las mutaciones de la luna

Me llamaban Caín.

Por mí el eterno

Sabe el sabor del fuego del infierno

De ogen van je vlees zien de glans

Van de onuitstaanbare zon raakt je vlees

verspreid stof of dicht gesteente;

Hij is het licht, de zwarte en de gele

Het is en het ziet ze.

Van onophoudelijke ogen

Hij kijkt naar je en het zijn de ogen die een weerspiegeling zijn

Onderzoek en de ogen van de spiegel

De zwarte hydra's en de rode tijgers

Het is niet genoeg om te creëren.

is elk

Van de schepselen van Zijn vreemde wereld:

De hardnekkige wortels van de diepte

Ceder en de mutaties van de maan

Ze noemden me Kaïn.

Voor mij de eeuwige

Proef de smaak van het hellevuur