Caja De Música - Pedro Aznar

Música del Japón.

Avaramente

De la clepsidra se desprenden gotas

De lenta miel o de invisible oro

Que en el tiempo repiten una trama

Eterna y frágil, misteriosa y clara

Temo que cada una sea la última

Son un ayer que vuelve.

¿De qué templo

De qué leve jardín en la montaña

De qué vigilias ante un mar que ignoro

De qué pudor de la melancolía

De qué perdida y rescatada tarde

Llegan a mí, su porvenir remoto?

No lo sabré.

No importa.

En esa música

Yo soy.

Yo quiero ser.

Yo me desangro

Japanse muziek.

hebzuchtig

Druppels komen vrij van de zandloper

Van langzame honing of onzichtbaar goud

Dat ze na verloop van tijd een plot herhalen

Eeuwig en breekbaar, mysterieus en duidelijk

Ik ben bang dat iedereen de laatste zal zijn

Ze zijn een gisteren die terugkeert.

van welke tempel?

Van wat een kleine tuin op de berg

Van wat waakt voor een zee die ik negeer

Van welke bescheidenheid van melancholie?

Van wat verloren en gered laat

Kom naar mij, je verre toekomst?

Ik zal het niet weten.

Doet er niet toe.

in die muziek

Ik ben.

Ik wil zijn.

ik bloed leeg