The World Of No Worlds - Peccatum

When I opened my eyes

I could again device

The way I saw when I was;

But I was not yet born

The time of my arise

Was the sunset

And as men was thrown at me

The eclipse became the eye of mine

The eclipse of men caught me

Inside a human pestered earth

Father earth;

Holy mother;

Save me from the land of loneliness

And return to me the divined

Gift of solitude

And as men was thrown at me

The eclipse became the eye of mine

I was not able to see the dark

Because of the darkness

While chaos of emptiness

Tormented the voices of silence

And as I fought the voices of time

A crow finally

Revealed before me

A crow finally

Revealed before me

Yet as my eyes fought back the dark

The darkness came to me

The home of men exploded;

The sun fell

And the shadow of Thee

Finally embraced me

The world of no worlds

Was again mine to be

Toen ik mijn ogen opendeed

Ik kan weer apparaat

De manier waarop ik zag toen ik was;

Maar ik was nog niet geboren

De tijd van mijn opkomst

Was de zonsondergang?

En terwijl mannen naar me werden gegooid

De eclips werd het oog van mij

De eclips van mannen ving me

In een door mensen geteisterde aarde

Vader aarde;

Heilige Moeder;

Red me uit het land van eenzaamheid

En geef mij de goddelijke terug

Geschenk van eenzaamheid

En terwijl mannen naar me werden gegooid

De eclips werd het oog van mij

Ik kon het donker niet zien

Vanwege de duisternis

Terwijl chaos van leegte

Kwelde de stemmen van de stilte

En terwijl ik tegen de stemmen van de tijd vocht

Eindelijk een kraai

Voor mij geopenbaard

Eindelijk een kraai

Voor mij geopenbaard

Maar terwijl mijn ogen tegen het donker vochten

De duisternis kwam naar me toe

Het huis van mannen explodeerde;

De zon viel

En de schaduw van U

Omhelsde me eindelijk

De wereld van geen werelden

Was weer de mijne om te zijn