Daughter - Pears

In the trash heap

At the shoreline

I am able To be honest

Not with you

But with myself

I am wreckage on display

Upon a shelf

I’m someone else

Trapped inside

A sad goodbye

That never seems to end

A hole that picket fences

Couldn’t mend

And tiny hands

With no scheduled existence

Reach for mine

To cross the street

A puzzle piece

Embraced defection

Estranged, unable to go back

What was a thought

Is now infection

Of my yearning corinary tract

The simplest of questions

May invite the harshest truths

Information which I have no use

But self-destruction

Having faith is escalating

With your shoes untied

I might have died

But I’m already dead inside

Trapped within the scaffolding

Of all I won’t achieve

My mind a prison

I will never leave

I touch my failure

I’ll never have a daughter

And I’ll never fall in love

I’ll never have a daughter

And I’ll never fall in love

In de prullenbak

Aan de kustlijn

Ik kan eerlijk zijn

Niet met jou

Maar met mezelf

Ik ben een wrak te zien

Op een plank

ik ben iemand anders

Gevangen in

Een verdrietig afscheid

Dat lijkt nooit te eindigen

Een gat dat paalhekken vormt

Kon niet herstellen

En kleine handen

Zonder gepland bestaan

Reik naar de mijne

De straat oversteken

Een puzzelstukje

Omarmd afvalligheid

Vervreemd, niet in staat om terug te gaan

Wat was een gedachte?

Is nu een infectie

Van mijn verlangende kransslagader

De eenvoudigste vragen

Kan de hardste waarheden uitnodigen

Informatie die ik niet kan gebruiken

Maar zelfvernietiging

Geloof hebben escaleert

Met je schoenen los

Ik was misschien overleden

Maar ik ben al dood van binnen

Opgesloten in de steigers

Van alles wat ik niet zal bereiken

Mijn geest een gevangenis

Ik zal nooit weggaan

Ik raak mijn mislukking aan

Ik zal nooit een dochter hebben

En ik zal nooit verliefd worden

Ik zal nooit een dochter hebben

En ik zal nooit verliefd worden