Hunger - Patricia Barber

Everything is food, everything is fair game.

The second it’s gone is the second I crave

more animal, vegetable, mineral feed,

more fodder, more fuel, more cake and ice cream.

In Scythia, where the pickings are slim,

I’m gorgeous and grateful it’s «in"to be thin.

Wan and pale, I court emaciation

in high style and endless mastication.

With cheekbones and ribs that tighten my skin,

wildly attractive and seductive as sin,

the closer you come, the more you want me,

the more you want, the more you want to be free.

There’s no slaking of thirst, no quenching of need,

and there’s never, ever enough to eat:

When the Gods get even They think of me

While you’re fast asleep to your bed I creep

As my breath you breathe as I give you a kiss

As I take my leave I leave you with this

As you wake so you dream of fish fowl and beef

And there’s never ever enough to eat

Where inherited wealth meets fine French cuisine

Where oodles of truffles and tarts and terrines

Where gavage is an art and foie gras is fatty

Where quail duck lamb sugar butter and spaghetti

There desire is infectious and fulfillment is lean

And there’s never ever enough to eat

does an ocean deny a river?

would a fire spurn the wood it craves

for heat?

like Narcissus and his lover

you can never have the other

you can never turn away

you can never lick the plate

clean

When the coffers are empty in lieu of defeat

I deal my daughter for camembert cheese

Here the story leaves me to my own device

As lips teeth tongue savor self sacrifice

And now the Hunter is prey and the Hungry are meat

And there’s never ever enough to eat

Alles is eten, alles is eerlijk spel.

De tweede keer dat het weg is, is de tweede waar ik naar verlang

meer dierlijk, plantaardig, mineraalvoer,

meer voer, meer brandstof, meer cake en ijs.

In Scythia, waar de oogst gering is,

Ik ben prachtig en dankbaar dat het "in" is om dun te zijn.

Bleek en bleek, ik pleit voor vermagering

in stijl en eindeloos kauwen.

Met jukbeenderen en ribben die mijn huid strakker maken,

wild aantrekkelijk en verleidelijk als zonde,

hoe dichterbij je komt, hoe meer je me wilt,

hoe meer je wilt, hoe meer je vrij wilt zijn.

De dorst is niet te stillen, de behoefte is niet te stillen,

en er is nooit, nooit genoeg te eten:

Wanneer de goden wraak nemen, denken ze aan mij

Terwijl je diep in slaap bent in je bed, kruip ik

Zoals mijn adem adem jij terwijl ik je een kus geef

Terwijl ik afscheid neem, laat ik je hiermee achter

Als je wakker wordt, droom je van vis, gevogelte en rundvlees

En er is nooit genoeg te eten

Waar geërfde rijkdom de fijne Franse keuken ontmoet

Waar hopen truffels en taarten en terrines

Waar maagsonde een kunst is en foie gras vet is

Waar kwartel eend lam suiker boter en spaghetti

Het verlangen is besmettelijk en de vervulling is mager

En er is nooit genoeg te eten

ontkent een oceaan een rivier?

zou een vuur het hout versmaden waar het naar hunkert?

voor warmte?

zoals Narcissus en zijn geliefde

je kunt nooit de ander hebben

je kunt je nooit afwenden

je kunt het bord nooit aflikken

schoon

Wanneer de schatkist leeg is in plaats van nederlaag

Ik trakteer mijn dochter op camembertkaas

Hier laat het verhaal me aan mijn eigen apparaat over

Zoals lippen tanden tong genieten van zelfopoffering

En nu is de jager een prooi en de hongerigen zijn vlees

En er is nooit genoeg te eten