Поломана - Пара Нормальных

Вот он подъезд напротив,

Я захожу и поднимаюсь на автопилоте,

Откройте, тебя нет дома,

Не отвечает даже номер телефона.

Вот тут наши качели,

Я сяду, буду ждать тебя ещё часа четыре,

Недели две прошло, не приходишь всё равно

Ведь у тебя давно всё в душе поломано.

Музыка, вино, на часах отбой

Улыбаешься, мы уже раскованы

Вдруг ты говоришь: «Я хочу домой»

Ну просто у тебя всё в душе поломано

Ну просто у тебя всё в душе поломано.

Ну просто у тебя всё в душе поломано...

Где ты?

Наверно дома

И лучше б если не были с тобою мы знакомы

Обломы, ты гасишь окна

Выходишь из подъезда, повернувшись боком.

Это пара, пара...

Просто скажи мне, где ты

Ношу в карманах все твои любимые конфеты

Монеты все на дно, не приходишь всё равно

Ведь у тебя давно всё в душе поломано.

Музыка, вино, на часах отбой

Улыбаешься, мы уже раскованы

Вдруг ты говоришь: «Я хочу домой»

Но просто у тебя всё в душе поломано

Но просто у тебя всё в душе поломано.

Но просто у тебя всё в душе поломано...

По тебе скучаю ночами, говорю только с птицами

Дежавю, но без окончаний, с незнакомыми лицами

Уходить – это твоё искусство, за тобой гаснут фонари

Ты пойми, это только лишь чувство...

Нет, бэйби.

Это "Пара нормальных".

Сердцем постучусь к тебе в окно

Сделаю я шаг рискованно

Ты мне не откроешь всё равно

Чувство у тебя поломано.

Музыка, вино, на часах отбой

Улыбаешься, мы уже раскованы

Вдруг ты говоришь: «Я хочу домой»

Но просто у тебя всё в душе поломано

Но просто у тебя всё в душе поломано.

Но просто у тебя всё в душе поломано.

Hier is de ingang tegenover,

Ik ga in en uit op de automatische piloot

Doe open, je bent niet thuis

Zelfs het telefoonnummer niet beantwoorden.

Hier is onze schommel

Ik ga zitten, ik wacht nog vier uur op je,

Twee weken zijn verstreken, je komt toch niet

Alles in je ziel is immers voor lange tijd kapot.

Muziek, wijn, lichten uit

Lachend, we zijn al ontspannen

Plots zeg je: "Ik wil naar huis"

Nou, het is gewoon dat alles in je ziel kapot is

Het is gewoon zo dat alles in je ziel kapot is.

Nou, het is gewoon dat alles in je ziel is gebroken ...

Waar ben je?

Waarschijnlijk thuis

En het zou beter zijn als we je niet kenden

Bummers, je hebt de ramen gedoofd

U verlaat de ingang, zijwaarts draaiend.

Het is een koppel...

Zeg me gewoon waar je bent

Ik draag al je favoriete snoepjes in mijn zakken

Munten staan ​​allemaal onderaan, je komt toch niet

Alles in je ziel is immers voor lange tijd kapot.

Muziek, wijn, lichten uit

Lachend, we zijn al ontspannen

Plots zeg je: "Ik wil naar huis"

Maar het is gewoon dat alles in je ziel kapot is

Maar het is gewoon zo dat alles in je ziel kapot is.

Maar het is gewoon zo dat alles in je ziel kapot is...

Ik mis je 's nachts, ik praat alleen met vogels

Déja vu, maar zonder einde, met onbekende gezichten

Vertrekken is jouw kunst, de lichten gaan achter je uit

Weet je, het is maar een gevoel...

Geen baby.

Het is "Paar van Normalen".

Ik zal met mijn hart op je raam kloppen

Ik neem een ​​riskante stap

Je stelt je toch niet voor me open

Je gevoel is gebroken.

Muziek, wijn, lichten uit

Lachend, we zijn al ontspannen

Plots zeg je: "Ik wil naar huis"

Maar het is gewoon dat alles in je ziel kapot is

Maar het is gewoon zo dat alles in je ziel kapot is.

Maar het is gewoon zo dat alles in je ziel kapot is.