Psychic Friends - Papercuts

Sit, it’s December twenty-first,

Can’t get no worse

The colors since you all dispersed

Here, on the shortest of days

I got lost in the haze

Of old memories

I keep thinking that somehow

I’ll reach you at last

I’ll open the curtains

And see you through the glass

Sit, do you remember when

We got high at Disneyland

And said we were psychic friends?

Still, this sociopathic prince

Has been coming around again

But the rest moves to the Styx

I keep thinking that somehow

I’ll reach you at last

I’ll open the curtains

And see you through the glass

I keep thinking that somehow

I’ll reach you at last

I’ll open the curtains

And see you through the glass

Zit, het is eenentwintig december,

Kan niet slechter worden

De kleuren sinds jullie allemaal verspreid zijn

Hier, op de kortste dagen

Ik ben verdwaald in de nevel

Van oude herinneringen

Ik blijf dat op de een of andere manier denken

Ik zal je eindelijk bereiken

Ik doe de gordijnen open

En tot ziens door het glas

Ga zitten, weet je nog wanneer?

We zijn high geworden in Disneyland

En zei dat we paranormale vrienden waren?

Toch, deze sociopathische prins

Komt weer langs

Maar de rest gaat naar de Styx

Ik blijf dat op de een of andere manier denken

Ik zal je eindelijk bereiken

Ik doe de gordijnen open

En tot ziens door het glas

Ik blijf dat op de een of andere manier denken

Ik zal je eindelijk bereiken

Ik doe de gordijnen open

En tot ziens door het glas