Infants' Graves - Panzerchrist

Infant' graves are steps of angels, where

Earth’s brightest gems of innocence repose

God is their parent, and they need no tear;

He takes them to His bosom from earth’s woes

A bud their lifetime and a flower their close

Their spirits are an Iris of the skies

Needing no prayers;

a sunset’s happy close

Gone are the bright rays of their soft blue eyes;

Flowers weep in dew-drops oer them, and the gale gently sighs

Their lives were nothing but a sunny shower

Melting on flowers as tears melt from the eye

Their deaths were dew-drops on Heaven’s amaranth bower

And tolled on flowers as Summer gales went by

They bowed and trembled, and they left no sigh

And the sun smiled to show their end was well

Infants have nought to weep for ere they die;

All prayers are needless, beads they need not tell

White flowers their mourners are, Nature their passing bell

De graven van baby's zijn trappen van engelen, waar

De helderste edelstenen van onschuld rusten op aarde

God is hun ouder, en ze hebben geen traan nodig;

Hij neemt ze mee naar Zijn boezem uit de ellende van de aarde

Een knop hun leven lang en een bloem hun einde

Hun geesten zijn een Iris van de lucht

Geen gebeden nodig;

de gelukkige afsluiting van een zonsondergang

Voorbij zijn de heldere stralen van hun zachtblauwe ogen;

Bloemen huilen in dauwdruppels over hen, en de storm zucht zachtjes

Hun leven was niets anders dan een zonnige regenbui

Smelten op bloemen terwijl tranen uit het oog smelten

Hun dood was dauwdruppels op het amarantprieel van de hemel

En tolde op bloemen terwijl de zomerstormen voorbijgingen

Ze bogen en beefden, en ze lieten geen zucht achter

En de zon glimlachte om te laten zien dat hun einde goed was

Baby's hebben niets om te huilen voordat ze sterven;

Alle gebeden zijn onnodig, kralen hoeven ze niet te vertellen

Witte bloemen hun rouwenden zijn, de natuur hun voorbijgaande bel