This Song Isn't About Sarah Waxberg - Panucci's Pizza

I can’t remember the last time I thought I could read minds

Not a talent but a burden, and I don’t deserve it

Just don’t think it rude

It’s not you;

it’s you and your friends

At least I’m not stuck home alone again

And I’m not home

And I’m not alone, but I’m over

The goosebumps spelled out in Braille on your back

All the times you said you quit

And all the times you fell back into

The same nasty habits affixed in your jaw

Call it chemistry;

call it whatever you want

And all the people I loved yesterday and will love tomorrow

I love them the same today, so don’t expect an apology

And you won’t see it until it happens

And it won’t see you until you’re over it

So until then, happy Valentine’s day…

Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst dacht dat ik gedachten kon lezen

Geen talent maar een last, en ik verdien het niet

Vind het gewoon niet onbeleefd

Jij bent het niet;

jij en je vrienden zijn het

Ik zit in ieder geval niet meer alleen thuis

En ik ben niet thuis

En ik ben niet alleen, maar ik ben voorbij

Het kippenvel in braille op je rug

Alle keren dat je zei dat je stopte

En alle keren dat je terugviel in

Dezelfde vervelende gewoonten die in je kaak zijn aangebracht

Noem het chemie;

noem het zoals je wilt

En alle mensen van wie ik gisteren hield en morgen van zal houden

Ik hou vandaag hetzelfde van ze, dus verwacht geen verontschuldiging

En je zult het pas zien als het gebeurt

En hij zal je pas zien als je er overheen bent

Dus tot dan, fijne Valentijnsdag...