Folkin' Around - Panic! At The Disco

Allow me to exaggerate a memory or two

Where summers lasted longer than, longer than we do

When nothing really mattered except for me to be with you

But in time, we all forgot and we all grew

Your melody sounds as sweet as the first time it was sung

With a little bit more character for show

And by the time your father’s heard of all the wrong you’ve done

Then I’m putting out the lantern, find your own way back home

If I’d forgotten how to sing before I’d sung this song

I’ll write it all across the wall before my job is done

And I’ll even have the courtesy of admitting I was wrong

As the final words before I’m dead and gone

You’ve never been so divine in accepting your defeat

And I’ve never been more scared to be alone

If love is not enough to put my enemies to sleep

Then I’m putting out the lantern, find your own way back home

Sta me toe een of twee herinneringen te overdrijven

Waar de zomers langer duurden dan, langer dan wij 

Toen niets er echt toe deed, behalve dat ik bij jou was

Maar na verloop van tijd zijn we het allemaal vergeten en zijn we allemaal gegroeid

Je melodie klinkt net zo zoet als de eerste keer dat het werd gezongen

Met een beetje meer karakter voor de show

En tegen de tijd dat je vader heeft gehoord van al het onrecht dat je hebt gedaan

Dan doof ik de lantaarn, vind je eigen weg terug naar huis

Als ik was vergeten hoe ik moest zingen voordat ik dit lied zong

Ik schrijf het helemaal over de muur voordat mijn werk erop zit

En ik heb zelfs de beleefdheid om toe te geven dat ik ongelijk had

Als de laatste woorden voordat ik dood en weg ben

Je bent nog nooit zo goddelijk geweest in het accepteren van je nederlaag

En ik ben nog nooit zo bang geweest om alleen te zijn

Als liefde niet genoeg is om mijn vijanden te laten slapen

Dan doof ik de lantaarn, vind je eigen weg terug naar huis