Thirty-One - Pajaro Sunrise

The moon’s already high when she comes back home from work

She says she’s tired of trying, she often thinks of giving up

The dishes on the sink look like a scene from a cheap noir

She used to speak her mind with me, now she’s got herself a cat

Thirty-one's too early for anyone to feel like that

She looks back at the good times like they will never return

Staring out the window like she once stared into the road

Wishing it could get her out to where the brighter summers go

It’s a shame but she takes it in with the same damp air this city breathes

To buy some time, smoke some weed, go to bed and pray for sleep

The mirror says goodbye as she leaves late for her train

The wrinkles ‘round her eyes tell of nightmares and dead ends

Monday morning crowds resenting Friday evening drinks

No one looks her in the eye, they’re all walking in their sleep

Thirty-one and somehow it feels like everything is done

She looks back at the good times like they will never return

Staring at the TV like she once stared into the road

Wishing it could get her out to where the brighter summers go

It’s a shame but she takes it in with the same damp air this city breathes

To buy some time, smoke some weed, go to bed and pray for sleep

It’s a shame but she takes it in with the same damp air this city breathes

To buy some time, smoke some weed, go to bed and pray for sleep

De maan staat al hoog als ze thuiskomt van haar werk

Ze zegt dat ze het proberen beu is, ze denkt er vaak aan om op te geven

De borden op de gootsteen zien eruit als een scène uit een goedkope noir

Vroeger sprak ze haar gedachten met mij uit, nu heeft ze een kat

Eenendertig is te vroeg voor iemand om zich zo te voelen

Ze kijkt terug op de goede tijden alsof ze nooit meer zullen terugkeren

Uit het raam staren alsof ze ooit in de weg staarde

Ik zou willen dat het haar naar de betere zomers kon brengen

Het is jammer, maar ze neemt het op met dezelfde vochtige lucht die deze stad inademt

Om wat tijd te winnen, rook je wat wiet, ga je naar bed en bid je om te slapen

De spiegel neemt afscheid als ze te laat vertrekt voor haar trein

De rimpels rond haar ogen vertellen over nachtmerries en doodlopende wegen

Maandagochtend menigten die vrijdagavond drankjes kwalijk nemen

Niemand kijkt haar in de ogen, ze lopen allemaal in hun slaap

Eenendertig en op de een of andere manier voelt het alsof alles klaar is

Ze kijkt terug op de goede tijden alsof ze nooit meer zullen terugkeren

Naar de tv staren zoals ze ooit de weg in staarde

Ik zou willen dat het haar naar de betere zomers kon brengen

Het is jammer, maar ze neemt het op met dezelfde vochtige lucht die deze stad inademt

Om wat tijd te winnen, rook je wat wiet, ga je naar bed en bid je om te slapen

Het is jammer, maar ze neemt het op met dezelfde vochtige lucht die deze stad inademt

Om wat tijd te winnen, rook je wat wiet, ga je naar bed en bid je om te slapen