Distanced by Dissonance - Painted In Exile

The skies deny me of my fate

Again I try, but I fade

Events have passed, unfinished deeds

I’ve come back, I can’t rest.

Die, my love no more.

My hands are red with the blood of my other half

And we can not meet ‘til I breathe my last breath.

The pain of your pale, drained face.

My god!

I can’t sleep

I await eternity alone without a soul

Watching the second hand tick as my skin wrinkles, as I grow old Nulling

emotions and chilling thoughts of what happened on that night

This will not be done ‘til all the things I’ve done are made right.

I will see you at the gates where you burn

Untamed fires

They reign

They will burn the flesh off of your bones.

Your boundless misery awaits.

I must do something not of this life,

But in the next impulsive actions lead to bad reactions,

But still my heart points to black

Rid his body of the memory

Wipe clean the soul

Flesh has no hold.

Place the feet of the deceased upon the steps of dark halls and let the black

fill him until his light engulfs the walls.

Rise once more, your life in torment

Exist.

No remorse, my life you took.

Ravaged corpse, one last look.

Haunting disgust, endless bigotry

Your betrayal will not go unpunished.

Lost hold of life, but love keeps me with you

A blissful glare in a lifeless world

A warm glimpse of your interior form

A rush of thoughts trace back to where I belong

De lucht ontzegt me mijn lot

Ik probeer het opnieuw, maar ik vervaag

Gebeurtenissen zijn voorbij, onvoltooide daden

Ik ben teruggekomen, ik kan niet rusten.

Sterf, mijn liefde niet meer.

Mijn handen zijn rood van het bloed van mijn wederhelft

En we kunnen elkaar pas ontmoeten als ik mijn laatste adem uitblaas.

De pijn van je bleke, uitgelekte gezicht.

Mijn God!

Ik kan niet slapen

Ik wacht de eeuwigheid alleen zonder ziel

Kijken hoe de tweede hand tikt terwijl mijn huid rimpels krijgt, terwijl ik oud word Nulling

emoties en huiveringwekkende gedachten aan wat er die nacht is gebeurd

Dit zal niet gebeuren totdat alle dingen die ik heb gedaan goed zijn gemaakt.

Ik zie je bij de poorten waar je brandt

ongetemde vuren

zij heersen

Ze zullen het vlees van je botten verbranden.

Uw grenzeloze ellende wacht.

Ik moet iets doen dat niet van dit leven is,

Maar in de volgende impulsieve acties leiden tot slechte reacties,

Maar toch wijst mijn hart naar zwart

Zijn lichaam ontdoen van de herinnering

Veeg de ziel schoon

Vlees heeft geen houvast.

Plaats de voeten van de overledene op de trappen van donkere hallen en laat de zwarte

vul hem totdat zijn licht de muren overspoelt.

Sta nog een keer op, je leven wordt gekweld

Bestaan.

Geen spijt, mijn leven dat je nam.

Verwoest lijk, nog een laatste blik.

Beklijvende walging, eindeloze onverdraagzaamheid

Je verraad blijft niet ongestraft.

Ik ben de greep op het leven kwijt, maar liefde houdt me bij je

Een gelukzalige blik in een levenloze wereld

Een warme glimp van je interieurvorm

Een stroom van gedachten gaat terug naar waar ik thuishoor