Silhouette - Owl City

I’m tired of waking up in tears

'cause I can’t put to bed these phobias and fears

I’m new to this grief I can’t explain

But I’m no stranger to the heartache and the pain

The fire I began, is burning me alive

But I know better than to leave and let it die

I’m a Silhouette asking every now and then

Is it over yet?

Will I ever feel again?

I’m a Silhouette chasing rainbows on my own

But the more I try to move on the more I feel alone

So I watch the summer stars to lead me home

I’m sick of the past I can’t erase

A jumble of footprints and hasty steps I can’t retrace

The mountain of things that I still regret

Is a vile reminder that I would rather just forget

(No matter where I go)

The fire I began, is burning me alive

But I know better than to leave and let it die

I’m a Silhouette asking every now and then

Is it over yet?

Will I ever smile again?

I’m a Silhouette chasing rainbows on my own

But the more I try to move on the more I feel alone

So I watch the summer stars to lead me home

'cause I walk alone

No matter where I go

'cause I walk alone

No matter where I go

'cause I walk alone

No matter where I go

I’m a Silhouette asking every now and then (Now and then)

Is it over yet?

Will I ever love again?

(Love again)

I’m a Silhouette chasing rainbows on my own

But the more I try to move on the more I feel alone

So I watch the summer stars to lead me home

I watch the summer stars to lead me home

Ik ben het zat om in tranen wakker te worden

want ik kan deze fobieën en angsten niet onderdrukken

Dit verdriet is nieuw voor mij. Ik kan het niet uitleggen

Maar ik ben geen onbekende in het hartzeer en de pijn

Het vuur dat ik begon, verbrandt me levend

Maar ik weet wel beter dan te vertrekken en het te laten sterven

Ik ben een silhouet die zo nu en dan vraagt

Is het al voorbij?

Zal ik me ooit weer voelen?

Ik ben een silhouet die in mijn eentje op regenbogen jaagt

Maar hoe meer ik probeer te bewegen, hoe meer ik me alleen voel

Dus ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden

Ik ben het verleden zat dat ik niet kan wissen

Een wirwar van voetafdrukken en haastige stappen die ik niet kan nagaan

De berg dingen waar ik nog steeds spijt van heb

Is een slechte herinnering die ik liever gewoon vergeet

(Waar ik ook ga)

Het vuur dat ik begon, verbrandt me levend

Maar ik weet wel beter dan te vertrekken en het te laten sterven

Ik ben een silhouet die zo nu en dan vraagt

Is het al voorbij?

Zal ik ooit nog glimlachen?

Ik ben een silhouet die in mijn eentje op regenbogen jaagt

Maar hoe meer ik probeer te bewegen, hoe meer ik me alleen voel

Dus ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden

want ik loop alleen

Waar ik ook ga

want ik loop alleen

Waar ik ook ga

want ik loop alleen

Waar ik ook ga

Ik ben een silhouet die zo nu en dan vraagt ​​(nu en dan)

Is het al voorbij?

Zal ik ooit weer liefhebben?

(Opnieuw verliefd)

Ik ben een silhouet die in mijn eentje op regenbogen jaagt

Maar hoe meer ik probeer te bewegen, hoe meer ik me alleen voel

Dus ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden

Ik kijk naar de zomersterren om me naar huis te leiden