Dicha pasada - Osvaldo Pugliese, Miguel Montero

Ayer cuando te vi tan altanera

Pasear con el que fuese mi rival

Pensé en aquellas quince primaveras

Que dio más hermosura a tu mirar

Pero hoy no sos la misma que eras antes

La luz que hubo en tus ojos se apagó

Tenés una amargura en tu semblante

Que nadie ha de saberla como yo

Y aunque me niegues que has sufrido

Yo bien sé que has vivido

Mil horas angustiosas

Y que en tu pecho se han quedado

Las dichas del pasado

Como marchitas rosas…

Si por otro hombre me dejaste

No quiero reprocharte

Lo mal que me has querido

Vos sos mujer y te perdono

Que al fin con tu abandono

Me has hecho más feliz

Yo soy como la abeja, libre vuelo

Y en pos de otro cariño mi alma va

Pues cuando necesito algún consuelo

Hay otra que a mi vida se lo da

Y ya que fue tu gusto el despreciarme

Jamás nunca a tu lado volveré

Te pago como has sabido pagarme

Y todo aquel pasado olvidaré

Gisteren toen ik je zo hooghartig zag

Loop met degene die mijn rivaal was

Ik dacht aan die vijftien bronnen

Wat gaf meer schoonheid aan je look

Maar vandaag ben je niet meer dezelfde als voorheen

Het licht dat in je ogen zat ging uit

Je hebt een bitterheid in je gezicht

Dat niemand het hoeft te weten zoals ik

En zelfs als je me ontkent dat je hebt geleden

Ik weet dat je hebt geleefd

Duizend schrijnende uren

En dat ze in je borst zijn gebleven

de geneugten van het verleden

Als verwelkte rozen...

Als je me verliet voor een andere man

Ik wil je niets verwijten

hoe erg je van me hield

Je bent een vrouw en ik vergeef je

Dat eindelijk met je verlating

je hebt me gelukkiger gemaakt

Ik ben als de bij, ik vlieg vrij

En na nog een liefde gaat mijn ziel

Nou, als ik wat troost nodig heb

Er is een ander die het aan mijn leven geeft

En aangezien het jouw genoegen was om mij te verachten

Ik zal nooit meer aan jouw zijde terugkeren

Ik betaal je zoals je weet hoe je mij moet betalen

En al dat verleden zal ik vergeten