In the Midst of Flaming Ruins - Desire of the Few - Ordo Rosarius Equilibrio

In the midst of flaming ruins sits a scarlet woman bare

Bearing arms of blooded silver sitting stalwart on a mare

She has journeyed through salvation she has journeyed all alone

She has journeyed through the twilight to find shelter in the sun

Lashed inside a raven corset wearing heels immersed in ash

Underneath her raven cloister she is blooded, bruised and scratched

She has journeyed through forever turning feathers into stone

Dressed in nothing but her girdle she bears carnage in her soul

In the midst of blood and fire sits a scarlet woman still

She is waiting for completion waiting patiently, tranquil

She has journeyed through purgation watching crimson turn to black

She is waiting for perfection scratching symbols in her back

Clenching hands reveal a dagger made of silver, made of lead

She is cutting crests of crimson carving symbols in the dead

From the apex of perfection hangs the loving Jesus crowned

Crowned in thorns of misconception as a beacon to the blind

In the midst of my desires sits a scarlet woman pure

She has journeyed through the slaughter to unveil the truth of four

Lashed inside her blooded girdle she is waiting for the rain

To deliver her from evil and deliver her from pain

Only seconds after waiting golden rain begins to fall

It relieves her aching body and revives the burning soil

As a consequence of murder foursome rises from the dew

To desire more than nothing is a hunger of the few

In het midden van vlammende ruïnes zit een scharlaken vrouw bloot

Dragende armen van bloedzilver zittend op een merrie

Ze is door de verlossing gereisd, ze heeft helemaal alleen gereisd

Ze is door de schemering gereisd om beschutting in de zon te vinden

Vastgesjord in een ravenkorset met hakken ondergedompeld in as

Onder haar ravenklooster is ze bebloed, gekneusd en bekrast

Ze heeft gereisd door voor altijd veren in steen te veranderen

Gekleed in niets anders dan haar gordel draagt ​​ze bloedbad in haar ziel

Temidden van bloed en vuur zit een scharlakenrode vrouw stil

Ze wacht op voltooiing en wacht geduldig, rustig

Ze is door de zuivering gereisd en zag karmozijnrood veranderen in zwart

Ze wacht op perfectie door symbolen in haar rug te krabben

Gebalde handen onthullen een dolk gemaakt van zilver, gemaakt van lood

Ze snijdt toppen van karmozijnrode beeldhouwsymbolen in de doden

Aan de top van volmaaktheid hangt de liefdevolle Jezus gekroond

Gekroond met doornen van misvatting als een baken voor blinden

In het midden van mijn verlangens zit een scharlaken vrouw puur

Ze is door de slachting gereisd om de waarheid te onthullen van vier

Vastgesjord in haar bebloede gordel wacht ze op de regen

Om haar te verlossen van het kwaad en haar te verlossen van pijn

Slechts enkele seconden na het wachten begint de gouden regen te vallen

Het verlicht haar pijnlijke lichaam en doet de brandende grond herleven

Als gevolg van moord stijgt viertal uit de dauw

Meer verlangen dan niets is een honger van weinigen