The Front Line - Opus Däi

WE fill our glass, one more time, breathe in lime, and swallow the war on the

inside.

We move, across the front line, close to the edge and war I digest on the

inside.

I’m everything I did not want to be, it feels good not to feel anything.

What’s wrong, what’s right, with all my might, I’ll save the fighting for

another day.

We sit, I fill one more pipe.

Load more supplies and patch up the wounds on the inside.

It’s time we do our dance, time to take lives, and cut out your enemies insides.

I’m everything I did not want to be, it feels good, I don’t feel anything.

What’s wrong, what’s right, with all my might, I’ll save the fighting for

another day.

I’m shot!

WIJ vullen ons glas nog een keer, ademen limoen in en slikken de oorlog op de

binnenkant.

We gaan, over de frontlinie, dicht bij de rand en de oorlog die ik begrijp op de

binnenkant.

Ik ben alles wat ik niet wilde zijn, het voelt goed om niets te voelen.

Wat is er mis, wat is goed, met al mijn macht, ik zal het vechten redden voor

een andere dag.

We zitten, ik vul nog een pijp.

Laad meer benodigdheden en herstel de wonden aan de binnenkant.

Het is tijd dat we onze dans doen, tijd om levens te nemen en de binnenkant van je vijanden eruit te snijden.

Ik ben alles wat ik niet wilde zijn, het voelt goed, ik voel niets.

Wat is er mis, wat is goed, met al mijn macht, ik zal het vechten redden voor

een andere dag.

Ik ben neergeschoten!