Мартовской грязью - Операция Пластилин

дышать сладким дымом твоих сигарет

из снега лепить стихи в голове

закидывать ими родное окно.

но.

нет.

я прикована к этому городу.

я захвачена

в плен

памятью, больничными коридорами.

тем,

что готова отпустить, подув на ладонь

и тем,

что по-настоящему дорого.

я стала мартовской грязью, зеркалом луж,

в котором подошвы прохожих

и лодки бумажных душ

находят таких же.

По коже

бежит ручейками весна

и кажется, лужи —

всего лишь статичный дождь

скажи, ведь ты меня ждешь?

adem de zoete rook van je sigaretten in

van de sneeuw om gedichten in het hoofd te beeldhouwen

gooi ze naar hun geboorteraam.

maar.

nee.

Ik ben geketend aan deze stad.

ik ben gevangen

gevangen genomen

geheugen, ziekenhuisgangen.

onderwerpen

dat ze klaar is om los te laten door op haar handpalm te blazen

en onderwerpen

wat echt duur is.

Ik werd maart modder, een spiegel van plassen,

waarin de voetzolen van voorbijgangers

en boten van papieren zielen

hetzelfde vinden.

op de huid

de lente stroomt in stromen

en het lijken plassen -

gewoon statische regen

zeg me, wacht je op me?