Weise den Weg - Oonagh

An der Lichtung eines Waldes kam vorüber einst der Wind

An der Lichtung eines Waldes, ganz alleine, saß ein Kind

Als der Wind strich um die Weiden

Wie er’s tausend Jahre tat

Als der Wind kam auf die Lichtung

Das Mädchen zu ihm sagt

Wind in den Weiden, so weise den Weg

Zeig dein Gesicht, in den Blättern verweht

Wind in den Weiden, wohin es auch geht

In deine Hand ward mein Schicksal gelegt

Wind in den Weiden, so weise den Weg

Weiter zog der Wind in Eile, denn es rief die Ferne ihn

Weiter zog der Wind in Eile und das Mädchen folgte ihm

Wie die Jahre so vergingen

Wuchs die Freundschaft mit dem Kind

Und so zogen sie gemeinsam, das Mädchen und der Wind

Wind in den Weiden, so weise den Weg

Zeig dein Gesicht, in den Blättern verweht

Wind in den Weiden, wohin es auch geht

In deine Hand ward mein Schicksal gelegt

Wind in den Weiden, so weise den Weg

Als das Kind schon alt geworden

Konnt' nicht weiter mit dem Wind

Als das Kind schon alt geworden

Legt' es sich zum Schlafen hin

Und der Wind nahm seine Freundin, ihre Seele sanft zu sich

Streicht er heute noch um die Weiden, so hörst du wie sie spricht

Wind in den Weiden, so weise den Weg

Zeig dein Gesicht, in den Blättern verweht

Wind in den Weiden, wohin es auch geht

In deine Hand ward mein Schicksal gelegt

Wind in den Weiden, so weise den Weg

De wind blies eens langs de open plek van een bos

Op de open plek van een bos, helemaal alleen, zat een kind

Toen de wind om de wilgen blies

Zoals hij duizend jaar deed

Toen de wind naar de open plek kwam

Het meisje zegt tegen hem:

Wind in de wilgen, wijs de weg

Laat zien dat je gezicht in de bladeren is geblazen

Wind in de wilgen waar het ook gaat

Mijn lot werd in jouw handen gelegd

Wind in de wilgen, wijs de weg

De wind ging snel verder omdat de afstand hem riep

Verder ging de wind met haast en het meisje volgde hem

Hoe gingen de jaren voorbij

Opgegroeide vriendschap met het kind

En dus verhuisden ze samen, het meisje en de wind

Wind in de wilgen, wijs de weg

Laat zien dat je gezicht in de bladeren is geblazen

Wind in de wilgen waar het ook gaat

Mijn lot werd in jouw handen gelegd

Wind in de wilgen, wijs de weg

Als het kind oud is geworden

Kon niet verder met de wind

Als het kind oud is geworden

Leg het neer om te slapen

En de wind nam zachtjes zijn vriend, haar ziel

Als hij vandaag nog steeds door de weilanden dwaalt, hoor je hoe ze praat

Wind in de wilgen, wijs de weg

Laat zien dat je gezicht in de bladeren is geblazen

Wind in de wilgen waar het ook gaat

Mijn lot werd in jouw handen gelegd

Wind in de wilgen, wijs de weg