Home - Ommm

My pace is slowing down

No more cold, No more sound, Feeling all alone

In this massive crowd, Walking like a dead man

Too many lonely souls

Make me feel sad, I stumble.

Make me feel old, I fumble

You’re so far, Come home now…

Six o’clock end of the day

Sun is falling somewhere near

Everyone making their way

Through the crowd disappearing

Time to let go, Time to let go

You shouldn’t be alone, It’s time to go home

You’re so far, Come home now…

Going left, going right, step by step, mile by mile,

This rhythm in my head, where it’s gonna lead me?

My loneliness is my only shelter,

I need to live and breathe further and further

The more i walk, the more i know that I’m not alone in this world

But don’t blame me please imagine

how many feelings came right through me

Cause

Every road, and every walk, no one around this way is mine

I’ve never been there,

this part of my brain, it’s starting to be cold inside me

It’s gonna leave me as soon as I see sunrise appearing in front of me

Time has come, I hear your voice and I know I will be soon back home

You’re so far, Come home now…

You’ve said goodbye too many times, You have no more tears to shed

And it’s hard to leave sometimes, You keep on walking strait ahead

Time to let go, Time to let go, You shouldn’t be alone

It’s time to go home

You’re so far come home now, Nothing’s warmer than home

Mijn tempo vertraagt

Geen kou meer, geen geluid meer, helemaal alleen voelen

In deze enorme menigte, Lopen als een dode man

Te veel eenzame zielen

Maak me verdrietig, ik struikel.

Laat me me oud voelen, ik onhandig

Je bent zo ver, kom nu naar huis...

Zes uur einde van de dag

De zon valt ergens in de buurt

Iedereen baant zich een weg

Door de menigte verdwijnen

Tijd om los te laten, tijd om los te laten

Je zou niet alleen moeten zijn, het is tijd om naar huis te gaan

Je bent zo ver, kom nu naar huis...

Links gaan, rechts gaan, stap voor stap, mijl voor mijl,

Dit ritme in mijn hoofd, waar gaat het me heen leiden?

Mijn eenzaamheid is mijn enige schuilplaats,

Ik moet steeds verder leven en ademen

Hoe meer ik loop, hoe meer ik weet dat ik niet alleen ben in deze wereld

Maar geef mij niet de schuld, stel je voor

hoeveel gevoelens kwamen er dwars door me heen

Oorzaak

Elke weg en elke wandeling, niemand op deze manier is van mij

Ik ben daar nog nooit geweest,

dit deel van mijn hersenen, het begint koud te worden in mij

Het gaat me verlaten zodra ik de zonsopgang voor me zie verschijnen

Het is zover, ik hoor je stem en ik weet dat ik snel weer thuis zal zijn

Je bent zo ver, kom nu naar huis...

Je hebt te vaak afscheid genomen, je hebt geen tranen meer om te vergieten

En het is soms moeilijk om weg te gaan, je blijft rechtdoor lopen

Tijd om los te laten, tijd om los te laten, je zou niet alleen moeten zijn

Het is tijd om naar huis te gaan

Je bent nu zo ver thuisgekomen, niets is warmer dan thuis